Een keer in die klaskamer het die professor hulle 'n vraag gevra, en Watson het haar hand opgewek. Sowel as slim en korrekte Hermione het Emma korrek beantwoord. En op daardie oomblik, van die agterste rye van die gehoor, het een van haar klasmaats geskree "Evaluering van 20 punte vir Gryffindor!".
Aan die Universiteit van Emma het 'n regte huis gekry. Toe ons verlede jaar verlede jaar vir ontbyt ontmoet het, kort voor die tweede studiejaar, het sy probeer om vinnig terug te keer na die studentelewe.
"In die eerste studiejaar was ek op soek na 'n ondersteuning. Nou het ek baie vriendinne en ek weet hoe dit alles werk en wat om van professor te verwag. Ek is baie bly om terug te keer na klasse, want nou sal ek uiteindelik ontspan en die lewe geniet. "
Watson is baie dankbaar vir studente om nie 'n ster in haar te sien nie, maar 'n meisie wat gelyk is aan hulself: "In bruin het ek 'n ware sin van kohesie en mense hier baie verdedig. Hulle kyk na my en wil hê ek moet joune voel. "
Sy is veral bly dat sy nou na die voltooiing van die verfilming in die sewende film oor Harry Potter kan voel soos 'n gewone persoon en genoeg vryheid kry. Sy was so moeg om te verfilm dat sy aan die einde iets nodig gehad het om in sy lewe te verander. As gevolg hiervan is sy geïnspireer deur die beelde van Mii Farrow, Edie Sadreh en Audrey Hepburn en het haar lang hare verpletter: "Ek wou dit van 16 jaar doen," het sy bely.
Sy was 7 jaar oud toe sy die eerste boek oor Harry Potter begin lees het, en sy was in die middel van die derde, toe hy die rol van Hermione probeer het. "Dit was maklik om dit te speel. Ek het 'n soort spesiale verhouding met haar. Ek het gevoel ek het presies geweet wie sy was. Soos ek is sy baie toegewyd, beslissend, intelligent en sy het baie vriende onder mans. Ek is perfeksionisme. Ek onthou hoe ek van 9:00 op die rolprentstroke gewerk het en tot 17:00 sonder om te stop. Ek het dieselfde honderde keer gedoen totdat ek seker was dat ek dit reg sou doen. Ek is deur my eie uithouvermoë getref. "