Op die tweede Oktober op Netflix het die vertoning van die Romantiese Komedie-reeks "Emily in Parys" begin. Dit vertel van 'n 20-jarige Amerikaanse Emily (Lily Collins), wat as 'n jonger bemarkingsbestuurder in 'n groot Amerikaanse maatskappy werk. Wanneer haar maatskappy die Franse firma absorbeer, blyk dit dat die baas Emily (Kate Walsh) nie na Parys kan beweeg nie. En om die Franse afdeling te lei om geen nodige vaardighede te stuur nie en nie die Emily-taal te ken nie.
Amerikaanse uitgawe Die Hollywood-verslaggewer het die reeks so:
'N treffende aanbidige komedie, vol herkenbare erwe, kostuums en karakters. Dapper en vrolike Emily kom in Parys aan om 'n Amerikaanse blik in die Franse handelsmerke te bring, en glo nooit dat haar kulturele onkunde eintlik swakheid is nie, en nie krag nie.
Franse kritici het hierdie "kulturele onkunde" heelwat waardeer. Kritiekpublikasie Premiere Charles Martin skryf:
Van Emily in Parys leer ons dat die Franse "almal sleg is" (ja ja!) Dat hulle lui is en nooit betyds by die werk kom dat hulle daarvan hou om te flirt nie, maar nie gereed is vir 'n ernstige verhouding dat hulle seksisties is nie En agteruit en hulle het ook komplekse verhoudings met die aanneming van die siel. Ja, geen cliché word aangebied nie, selfs die swakste.
Emily plaas hierdie foto op haar Instagram en kry 20.000 nuwe volgelinge. #Emilyinparis pic.twitter.com/t5gkja54bi.
- Danny Pellgrino (@DannyPellegrino) 4 Oktober 2020
Kritiek van Sens Critique het geskryf:
U moet wetenskapfiksie sterk liefhê om hierdie reeks te kyk. Daarin is die Paryse almal kragtig vriendelik, praat in Engels in Engels, hulle het seks en gaan werk, soos hulle dit doen. Die skrifte kan vir 2-3 minute gedink het, dit is nie nodig om op elke Fransman te dra en die Baguette te gee om dit duidelik te onderskei nie. Maar hulle het besluit om die feit te beperk dat al die Franse rook en flirt.