Oor sy persoonlike lewe : "Ek is baie lief vir my werk, maar ek is nog meer lief vir my persoonlike lewe. Vir baie jare in hierdie besigheid het ek besef dat die enigste manier om 'n normale psige te handhaaf, is om te beskerm wat vir jou duur is: jou lewe en alles wat daarin gebeur. Dit bied gemoedsrus en gee my die geleentheid om ander mense te speel, om vir 'n lang tyd in iemand anders se velle te lewe. Na alles, dan kom ek terug en verstaan dat ek maklik weer myself kan word. "
Oor sy rol in die film "Nina" : "Hierdie projek het een van die skrikwekkendste geword, want dit is toegewyd aan 'n kultuspersoon, en van die begin af was daar baie politiek. Maar ek wou hê die rolprent moet Serenade Nina Simon word, sodat hy met absolute liefde bevrug is. "
Oor die verskuiwing na die Dominikaanse Republiek in Weeshuis: "Aanvanklik het ek 'n kulturele skok gehad. Kinders draai altyd as 'n vinger in wat dit vir hulle 'n vreemdeling lyk. En hier het ons verskyn: drie meisies wat Engels praat. Daarbenewens was ons baie dom en het 'n inkomende voorkoms gehad. Ons gaan na 'n baie gesogte private skool gaan, maar was een van die armste families. Kinders is wreed vir wat hulle nie weet nie. En hoewel ons die hele tyd gely het as gevolg van die bespotting, na vertrek van daar, het hulle dadelik sterk gevoel. Wat nie doodmaak nie, maak jou dan sterker. En dit het ons nie doodgemaak nie, glo my. "