Oor die bestuur van jou miljoene : "Ek het nie geld in die aandelemark belê nie. Vir my is dit soos Vegas sonder dansers - geen plesier nie, geen dobbelspeletjies nie, geen danse, geen drink nie - jy kan nie hierdie deelname inneem nie. So het ek my huis so gou as moontlik gekoop. Dit is 'n soort fondament vir die saak, as dinge sleg gaan. Ek dink nog steeds so. Wanneer dinge sleg gaan, sal ek hierdie stuk van die aarde neem en dit eers verkoop, en dan 'n ander stuk neem en ook verkoop. "
Oor die belangrikheid van die skrif : "'N Goeie scenario maak jou oop. Aan die einde van die film "Michael Clayton" is daar 'n toneel, waar ek in die motor sit en sê: "Kom ons gaan." Die kamera wys my close-up, en ons vertrek. Almal is regtig lief vir hierdie toneel, want dit is heeltemal myne. En mense vra: "Wat het in jou kop gebeur?" Eerlik, as hierdie toneel aan die begin van die rolprent getoon is, sal mense sê: "Ek is verveeld aan waansin." Dit is 'n voorbeeld van die feit dat die akteur die film, maar die skrif doen. "
Oor Vriendskap : "Ons het 'n maatskappy van 10 mense. Ons is die beste vriende vir 30 jaar. Tien ouens. En hulle vroue en kinders is nou ook ons familie. Ek is nie 'n fan van gesprekke per telefoon, soos die res nie. Met sommige van die ouens kan ek nie vir twee maande praat nie, en verwyder dan die buis en hoor: "Wel, hoe?" Geen gevoel van skuld of vrae van die reeks "Waar was jy?", "Wat het gebeur?" Of "Hoekom het ons nie gepraat nie?". Alles is eenvoudig. "