Oor hoe sy daarin geslaag het om werk- en moederregte te kombineer: "Vir my is die verborgenheid nog steeds 'n raaisel, aangesien jy terselfdertyd twee verskillende mense kan wees: wanneer jy in die prentjie moet pas en terselfdertyd 'n ma is. Voorheen was ek nie versteur as ek 'n paar van my rol in die werklike lewe oorgedra het nie, soos ek alleen gewoon het. Maar nou moet jy voortdurend met jou veg, want al my rolle is baie dramaties. "
Oor geslagsgelykheid in die flieks: "Die skepping van 'n film is nie verwant aan die vloer nie. Die president van die Cannes-fees kan nie gevra word om vyf films in 'n mededingende program te verfilm nie, en vyf films wat deur mans geskiet is. Na my mening dra hierdie benadering nie tot gelykheid nie, maar deur skeiding. Ek beskou myself nie 'n feminis nie. Ons moet veg vir vroue se regte, maar ek wil nie hê vroue moet van mans begin skei nie. Ons is reeds verdeel, want die natuur het ons anders gemaak. En hierdie verskille skep net al die energie wat nodig is vir kreatiwiteit en liefde. Soms in die woord "feminisme" te veel skeiding. "
Dat sy gereed is om te verfilming vir sy 4-jarige seun: "Ek wil tyd saam met my kind spandeer. Jy weet, dit is baie makliker om 'n gesin te hê wanneer dit jou prioriteit word. Ek het nooit die mislukking van verfilming betreur nie, want dit is die lewe. "