- Вядома, што вы вельмі прыдзірлівыя ў выбары роляў. Як хутка вы пагадзіліся згуляць у «Воіны святла»?
- Жанр sci-fi мяне ніколі не цікавіў, роўна як і вампіры. Атрымаўшы сцэнар «Воінаў», я загадзя быў упэўнены, што мне не спадабаецца. Я вырашыў: «Даю гэтай бязглуздзіца 10 старонак, каб мяне зачапіць». На пятай старонцы я ўжо ведаў, што згодны на ролю!
- Чаму? - Таму што гэта не падобна ні на адзін іншы вамп-фільм. З першых жа старонак відавочна, што гэта асаблівы выпадак: тут мы маем справу з арыгінальнай, захапляльнай гісторыяй, дзіка цікавай і глыбокай. Я вельмі спадзяюся, што фільм спадабаецца нават тым, хто, як і я, наогул-то не любіць хорар.
- Так гэта ўсё-ткі хорар-фільм? - Гэта перш за ўсё фантастыка. На самай справе, старыя фільмы ў гэтым жанры мне як раз вельмі падабаюцца: яны іранічныя, тонкія, яны кажуць аб сучасных глабальных праблемах. У іх ёсць прысмак нейкі контркультуры, амаль панк-рока. У «Воіны святла» я гэта адразу адчуў, як і ў старых sci-fi фільмах.
- Кажуць, рэжысёры Майкл і Піцер Спиириги вельмі хваляваліся, як у іх складуцца адносіны з такімі вялікімі акцёрамі, як Вы. Што Вы пра гэта скажаце? - Мне заўсёды здавалася, што калі на пляцоўцы намінальна два рэжысёра, то адзін павінен быў больш рэжысёрам, а другі больш сцэнарыстам. Але Піцер і Майкл абодва апынуліся «дзеючымі» рэжысёрамі. У першы ж дзень адзін з іх падышоў да мяне і сказаў: «Ты ведаеш, а мне спадабаўся гэты жэст, калі ты теребят вуха». Але потым падбег іншы рэжысёр і ўсё адмяніў: «Што ты прычапіўся да свайго вуха!» Ну і калі ласка, сказаў я сабе, адразу уразумеўшы, што не атрымаю адназначных установак, і гэта ў нейкім сэнсе давала мне свабоду самавыяўлення.
- Але ў вас было падобнае з іх разуменне Вашай ролі? - Я думаю, Піцер і Майкл вам скажуць, што гісторыя Эдварда, вампіра, свядома які адмовіўся ад чалавечай крыві - гэта гісторыя фенікса, адрадзілася з попелу. І я пад гэтым падпісваюся. Гэта аповяд пра тое, як хадзячы мярцвяк аднойчы ажывае, відушчымі і ператвараецца ў жывога чалавека - пагадзіцеся, гэта магутная метафара, якая ў пэўным сэнсе блізкая кожнаму.