Аб сваіх першых кінапробах: Гэта было праслухоўванне ў жанчыны, якая стала маім мэнэджэрам і ўсё яшчэ працуе са мной. Яна тады глядзела каля 300 акцёраў. Мне было 14 гадоў, і яна папрасіла мяне прачытаць сцэну з «Касабланкі», што немагчыма зрабіць, калі вам столькі гадоў. Але мой менеджэр сказала мне, калі я хачу працаваць з ёй, то я павінна гэта зрабіць і паслала мяне на некалькі кастынгаў. Калі мне было 16 я атрымала ролю ў «Jamón, Jamón». Вядома, я схлусіла на рахунак свайго ўзросту. І я схлусіла сваім бацькам пра змест сцэнара.
Пра тое, як быць смешны: Я не гуляла ў камедыях як такіх. Гэта было б вялікай пасткай. Я думаю пра персанажаў, аб іх сітуацыі. Тады не трэба турбавацца, дзе трэба смяяцца. Але камедыя складаней, чым драма.
Аб сэксуальных сцэнах і сцэнах смерці: Я не люблю паміраць. Я памірала ў карціне «Do not Move», і я не магу глядзець на гэта, таму што гэта нагадвае мне пра маю бабулі, калі яна была ўжо старэнькай. Але сэксуальныя сцэны вельмі дзіўныя. Нейкія абсурдныя ».