Аб крадзяжы : «У дзяцінстве я ніколі не быў добрым зладзюжкай. Але я рос сярод хлопцаў, якія займаліся падобнымі справамі, і таксама сёе-тое краў. Гэта было вельмі проста: пракрасціся ў вінны магазін і сцягнуць выпіўку. Калі я атрымаў ганарар за фільм «Ёлупы», - ён не быў вялікім, але ўсё ж быў маім уласным - я прыйшоў да тых людзей і ў тыя крамы, адкуль краў, і аддаў ім трохі грошай. Я вярнуўся ў той вінны магазін і вярнуў грошы прадаўцу. Напэўна, ён паклаў іх у свой уласны кішэню, але гэта не важна. Гэта было адкупленне, таму што я заўсёды адчуваў віну за гэта ».
Аб папарацы : «Калі мы з Дыянай збіраліся пажаніцца, наш менеджэр сказаў:« Думаю, побач у вамі, хлопцы, павінна быць ахова ». Я лічу, што чым больш ты карыстаешся такімі метадамі, тым больш непажаданага увагі прыцягваць. Таму мы з Дыянай параіліся, і я сказаў: «Мне не хочацца гэтага рабіць, але такая неабходнасць». Але я не мог уявіць, што нейкія людзі ў час вяселля на ранча будуць казаць нешта ў рукаў. Мне прыйшла ў галаву іншая ідэя. У мяне была на прыкмеце парачка каўбояў, якія маглі б шпацыраваць па перыметры ранча на конях падчас цырымоніі і сачыць за ўсякімі няпрошанымі гасцямі ».
Аб скандальнасці Ліндсэй Лохан : «Я не ведаю, як Ліндсэй Лохан гэта робіць. Ва ўсякім выпадку, у яе проста дар здзяйсняць усякія адмоўныя ўчынкі. І гэта непарушна, таму што адбываецца пастаянна. Мабыць, ёй гэта падабаецца. Яна сама ставіць сябе ў такія сітуацыі ».