Джордж Мілер - «Вар'яцкі Макс»
Джордж Мілер, які падарыў нам франшызу «Вар'яцкі Макс», з гэтага самага «Вар'яцкага Макса» як раз і стартаваў у далёкім 1979 годзе. Дэбют Мілера ў паўнаметражным кіно з Мэлом Гібсанам у галоўнай ролі быў зняты за цалкам смешныя, па цяперашніх мерках, грошы - і пры бюджэце ў сціплыя 350 тысяч долараў зарабіў у ЗША 8,75 мільёнаў, азнаменаваўшы з'яўленне франшызы, сёння налічвае 4 фільма.
Цікавы факт: першы «Вар'яцкі Макс» быў цалкам праігнараваны журы «Оскара» і «Залатога глобуса», затое апошні ( «Дарога лютасьці»), які выйшаў у 2015 годзе ўжо без Мэла Гібсана, але з Томам Хардзі, заваяваў 10 намінацый на «Оскар »і атрымаў 6 статуэтак у канчатковым выніку.
Роб Маршал - «Чыкага»
Да таго, як аб'яднаць зорны кастаў ў «Чыкага», Роб Маршал ўжо працаваў на ТБ - але менавіта галівудская экранізацыя мюзікла стала яго дэбютам у паўнаметражным кіно ў 2002 годзе і забяспечыла Маршала цікавасць з боку найбуйнейшых кінастудый, а заадно - намінацыю на "Оскар" як лепшаму рэжысёру. «Оскар» у тым годзе Маршал не атрымаў, ды і ў рэжысуры асаблівай актыўнасці не праяўляе, вельмі старанна выбіраючы новыя праекты. За 15 гадоў з моманту выхаду «Чыкага» Маршал зняў ўсяго 4 фільма - «Мемуары гейшы», «Дзевяць», «Піраты Карыбскага мора: На дзіўных берагах" і "Чым далей у лес ...». У 2018 годзе выйдзе пяты яго пасля «Чыкага» поўнаметражны фільм - «Мэры Попінс вяртаецца» з Эмілі Блант.
Цікавы факт: рэжысёрскі дэбют Маршала, «Чыкага» заваяваў 6 «Оскараў» - у тым ліку перамог у самай прэстыжнай катэгорыі, «Лепшы фільм»
Квенцін Таранціна - «Шалёныя сабакі»
У 2017 годзе Квенцін Таранціна адсвяткаваў чвэрць стагоддзя з моманту свайго рэжысёрскага дэбюту - у 1992 годзе ён літаральна ўварваўся ў Галівуд са сваімі «Шалёны сабакамі», і за мінулыя 25 гадоў адзін за адным выдае толькі гарантаваныя хіты (хоць, вядома, далёка не заўсёды з пункту гледжання сумы касавых збораў).
Цікавы факт: калі Таранціна дэбютаваў у 1992 годзе з «Шалёны сабакамі», большую частку года ён правёў, прадстаўляючы фільм на кінафестывалях - і на кожным паказе падлічваючы, колькі гледачоў не вытрымлівалі крывавага відовішча і сыходзілі з прагляду. Па словах рэжысёра, максімальнае «дасягненне» - 33 гледача, якія пакінулі кінатэатр да канца фільма. У іх ліку апынуўся Уэс Крэйвен, легенда ужасцік і стваральнік «Кашмар на вуліцы Вязаў», не які здолеў даглядзець «Шалёных сабак» да канца.
Дэвід Лінч - «Галава-гумка»
У вельмі багатай паслужным спісе Дэвіда Лінча налічваецца звыш паўсотні фільмаў і серыялаў - ад «Твін Пікс» да «Малхолланд Драйв». Дэбютаваў жа Лінч ў далёкім 1977 годзе фільмам жахаў "Галава-гумка". Зняты за капейкі чорна-белы фільм за наступныя гады абзавёўся статусам культавага і ў 2004 годзе быў абраны для захоўвання ў Нацыянальным рэестры фільмаў пасля таго, як Бібліятэка Кангрэса ЗША прызнала яго «культурна значным».
Сафія Копала - «Нявінніцы-самазабойцы»
Так, магчыма, у нейкай ступені дамагчыся поспеху ў Галівудзе Сафіі дапамагла знакамітае прозвішча (Сафія - дачка легендарнага Фрэнсіса Форда Копалы і стрыечная сястра Нікаласа Кейджа). Але якая выйшла ў 1999 годзе драма «Нявінніцы-самазабойцы» маментальна прыцягнула асаблівую ўвагу да Сафіі зусім па іншай прычыне, зарэкамендаваўшы яе як моцнага і самабытнага рэжысёра. Хоць арганізатары «Оскара» драму праігнаравалі, «Нявінніцы-самазабойцы» дагэтуль на слыху, праз 18 гадоў пасля выхаду - і гэта сведчыць пра тое, наколькі запамінальным апынуўся рэжысёрскі дэбют Сафіі.
Цікавы факт: галоўную ролю ў «нявінніца-самагубцаў» адыграла Кірстен Данст, якая працягнула працаваць з Сафіяй Копала і знялася ў яшчэ двух яе фільмах - «Марыя-Антуанэта» і «Фатальнае спакусу".
Дэвід Фінчер - «Чужы 3»
Сёння ў «шматсерыйную» франшызу з велізарным бюджэтам трапіць «з боку» вельмі складана, а вось Дэвіда Фінчэра ў свой час як раз атрымалася менавіта гэта - рэжысёрскім дэбютам Фінчэра стаў «Чужы 3» 1992 гады з Сігурні Уівер у галоўнай ролі. Хай «Чужы 3» - далёка не самая моцная і папулярная серыя культавай франшызы (Джэймс Кэмеран неяк назваў «Чужы 3» адкрыта «тупым» фільмам), сваю законную намінацыю на «Оскар» за спецэфекты ён атрымаў. Ну а Фінчер працягнуў працаваць рэжысёрам і падарыў нам такія культавыя фільмы, як «Байцоўскі клуб», «Сем», «Загадкавая гісторыя Бенджаміна Батана» і «Сацыяльная сетка» (за два апошнія Дэвід намінаваўся на "Оскар" як лепшы рэжысёр).
Джон Х'юз - «Шаснаццаць свечак»
Напэўна, няма такога прыхільніка кіно ва ўзросце старэйшыя за 25 гадоў, які не чуў бы пра «Клуб« Сняданак »» рэжысёра Джона Х'юза. Зрэшты, дэбютным яго фільмам стала карціна не менш паспяховая - «Шаснаццаць свечак». Ніякіх узнагарод у дэбютнага фільма Х'юза няма, затое ёсць выдатныя паказчыкі бокс-офіса ( «Шаснаццаць свечак» сабралі ў пракаце ў 4 разы больш, чым патрацілі на здымкі фільма) і статус культавага.
Цікавы факт: сам Х'юз, нягледзячы на поспех сваіх фільмаў, аддаваў перавагу працаваць сцэнарыстам - ён, у прыватнасці, напісаў сцэнар для культавай камедыі «Адзін дома» з Макалея Калкіна.
Сэм Мэндэс - «Амерыканская прыгажосць»
Да таго, як дэбютаваць у Галівудзе з поўнаметражным фільмам «Амерыканская прыгажосць», Сэм Мэндэс ўжо набраўся вопыту, працуючы на ТБ - і вопыт, відаць, стаўся неацэнным, таму што ў якасці дэбюту Сэм ў 1999 годзе адразу ж выдаў фільм, сёння які лічыцца культавым. «Амерыканская прыгажосць» з Кевінам Спэйсі у галоўнай ролі ўзяла адразу 5 «Оскараў», сам жа Мэндэс адразу ж пасля дэбюту ў «вялікім» кіно апынуўся яшчэ і ўладальнікам прэстыжнай статуэткі як лепшы рэжысёр.
Уэс Крейвена - «Апошні дом злева»
Магчыма, вялікая частка аўдыторыі назву рэжысёрскага дэбюту Уэса Крейвена наўрад ці ўспомніць, але ў пракаце «Апошні дом злева», першы фільм прызнанага майстра хорроров (зразумела, таксама зняты ў жанры хорар), у 1972 году прадэманстраваў проста-такі рэкордныя вынікі. Зняты літаральна за капейкі (87 тысяч даляраў) «Апошні дом злева» ў пракаце, нягледзячы на багацце жорсткіх і крывавых сцэн, цэнзуру і поўную забарону ў некаторых краінах, зарабіў 3,1 мільёна даляраў - гэта значыць амаль у 36 разоў больш бюджэту. Натхніўшыся поспехам свайго дэбюту, Крейвена пачаў здымаць жахі адзін за адным - і дзякуючы «Апошняму дому злева» сёння ў нас ёсць і культавы «Кашмар на вуліцы Вязаў», і не менш культавыя «Крык» і «У пагоркаў ёсць вочы».
Гай Рычы - «Карты, грошы, два ствала»
Сённяшнія ўзаемаадносіны Гая Рычы з кінакрытыкамі нагадваюць варажба на рамонак ў стылі «любіць - не любіць». Зрэшты, нават калі Рычы, на думку крытыкаў, наогул больш ніколі не здыме нічога добрага, ён ужо ўвайшоў у гісторыю дзякуючы без перабольшання культаваму дебюту - першым фільмам рэжысёра сталі «Карты, грошы, два ствала».
крыніца