Y diwrnod o'r blaen, cyhoeddodd Valery Chekalina ddigon o fframiau ansafonol yn ei ficroblog. Roedd hi ynghyd â'i gŵr yn creu stori tylwyth teg go iawn, y gellir ei gweld ac eithrio yn y ffilmiau. Yn hytrach, dangosodd ffaniau ffotograffau a wnaed ar Bali. Ar yr un pryd, nid oedd y rhain yn luniau safonol ar y traeth neu gan goed palmwydd, ond fframiau anarferol ar y dŵr. Yn y cwch, mae ei gŵr a'i wraig yn sefyll wrth ymyl ei gilydd, y tu ôl iddynt - tai hardd siâp côn, ac ar y dŵr - llawer o canhwyllau llosgi. Lluniau a gynhyrchwyd yn wirioneddol anhygoel. "Ni ellir trosglwyddo holl hud y ffrâm hon i'r testun. Rhaid iddo fod yn obsesiwn, yn toddi yn y twincling o filoedd o ganhwyllau, yn eistedd ar y cwch ac yn mynd ar lyn gwych, "Llofnododd y lluniau o Chekalin.
Dywedodd Valeria hefyd ei bod yn ddiderfyn mewn cariad â data'r llun, ac roedd ei mam yn eu galw'n "gerdyn post o Bali." "Lluniau ar gyfer eich nodau tudalen, arbedwyr sgrin a dim ond am ysbrydoliaeth. Mae fel cyfnewid egni rhyngom, "meddai Instadiva.
Daeth y cefnogwyr yn ymhyfrydu o'r hyn a welodd. Roeddent yn amcangyfrif maint y saethu a chyflwyno harddwch. "Does dim blogiau o'r fath ar gyfer unrhyw flogiwr," "Goroesodd y llun hwn hyd yn oed hynny gydag awyren," "Beth yw harddwch", "llun hyfryd", "mae hwn yn gampwaith anhygoel", "mae'n afreal! Sut? "Ysgrifennodd" hud "," hyfryd, anarferol, creadigol, "ddefnyddwyr rhwydwaith.