Gan ddod i Netflix y llynedd, fe wnaeth y gyfres "Witcher" orchfygu'r gynulleidfa ar unwaith. Nid oes amheuaeth nad yw natur unigryw'r sioe hon mewn sawl ffordd yn cynnwys cymeriad teitl, a chwaraeir Henry Cavill. Mae galwedigaeth Gerasta o Rivia yn helfa am bob math o angenfilod, ond nid yw'r arwr ar yr un pryd yn derbyn ei statws o duon pan fyddant yn amgylchynu eu hunain fel pe bai'r pla. Yn hyn o beth, rhannodd Cavill mewn cyfweliad gyda'r Ffair Vanity ei fod yn ystyried Geralta gydag arwr gwirioneddol o 2020, oherwydd o ran pandemig a hunan-inswleiddio, mae'r dilead yn cael y cydymdeimlad mwyaf:
Geralt - cymeriad realistig ac afrealistig. Mae'n byw yn y byd lle mae'n teimlo ei fod yn cael ei daflu'n ddi-hid ar yr iard gefn. Mae'n gwbl ynysig. Yn yr un sefyllfa, rydym ni a ni, yn wynebu inswleiddio, rhoi'r gorau i weithgarwch cymdeithasol, cwarantîn a'r angen i arsylwi'r byd o bell. Dyma'n union beth yw hanfod ei fodolaeth. Efallai nad yw hyn yn cydberthyn yn uniongyrchol ag amgylchiadau cyfredol, oherwydd mae Heralt yn ymddiheuro, - ond os ydym yn sôn am y teimlad o unigedd ac unigrwydd, yna gallwn ei dreiddio yn wirioneddol.
Yn y tymor cyntaf, mae'r "Witcher" yn taflu Geralta o unigrwydd llawn i'r angen am rywun mwy disglair yn weladwy ar enghraifft ei berthynas â nyrs. Er gwaethaf y ffaith ei fod yn cynrychioli'r cyferbyniad llwyr i briodi, sefydlwyd y cyfeillgarwch rhyngddynt. Mae hanes gyda melltith Ginn, a oedd yn taro'r Buttercup, yn awgrymu bod Heralert yn cael ei ledaenu gan ei gydymaith. Yn wir, yn y diwedd, mae'r arwr o gavils yn dal i wthio ei ffrind, a roddwyd yn llwyr i'w unigrwydd.