"Wythnos yn ôl, efallai tua 16 awr. Hwn oedd y tro cyntaf i mi gyrraedd adref am un mis ar ddeg. Cyfarfûm â ffrindiau. Nid wyf wedi gweld rhai ohonynt am fwy na blwyddyn, a gwelais fy rhieni a'm chwiorydd. Er mwyn eu gadael ar ôl cyfarfod mor fyr daeth y peth anoddaf yr oedd yn rhaid i mi ei wneud, ar gyfer yr holl fisoedd hyn. "
Mae Robert hefyd yn cofio beth oedd ei fywyd yn y brifddinas cyn iddo ddod yn enwog.
Meddai: "Dyma'r amser gorau yn fy mywyd. Dim ond fflat bach oedd gen i, ond roedd ffrindiau bob amser o gwmpas. Yn agos i mi, roedd pump neu chwech o bobl wedi'u lleoli fel arfer. Roedd mor drawiadol anarferol. Roedd y bywyd hwnnw roeddwn i bob amser yn breuddwydio amdano. Ychydig yn wallgof, ond yn addas i actor ifanc. "
Mae hefyd yn dweud bod yr enwogrwydd yn anhrefnus ei fywyd, oherwydd y byddai'n cael ei gydnabod ym mhob man, ble bynnag yr aeth. Ychwanegodd Robert mewn cyfweliad gyda chylchgrawn yr Almaen "Gala": "Rwyf wrth fy modd yn teithio ac yn fwy cydnabod am y dinasoedd a'u trigolion. Nawr ni allaf fynd i unrhyw le, heb brofi'r teimladau eu bod yn fy ngweld i 24 awr y dydd i mi 7 diwrnod yr wythnos. Dydw i ddim yn hoffi'r teimlad hwn. "