"Rwy'n iawn," Dechreuodd y wraig. "- Rydych chi'n gwybod ei fod yn flwyddyn anodd i mi. Ond roeddwn yn cael fy amgylchynu gan bobl mor dda. Amdanom ni gyda Kate Hudson Roedd cymaint o sibrydion rhyfedd. Mae'n anhygoel bod pobl yn anhygoel yn gallu dyfeisio. Ond roedd hi mor drawiadol o dda, fy mod yn rhoi fy nghartref i mi yn ymarferol. Fe wnaeth y lle diogel hwn fy helpu llawer i wneud saib bach cyn dychwelyd adref, lle mae cymaint o atgofion ... felly rhoddodd Kate y cyfle i mi Goroesi cyfnod anodd, ac roedd yn giwt iawn. Pan fyddaf yn gwenu, mae pobl yn meddwl fy mod yn hapus. Pan fyddant yn drist, mae'n ymddangos iddyn nhw fy mod yn isel eu hysbryd. Rwy'n ddiolchgar iawn i Kate am y cyfle i dreulio amser yn ei thŷ a goroesi fy galar cyn dychwelyd i'r gwaith. "
Roedd Ellen yn meddwl tybed a oedd Lia yn dychwelyd yn ddifrifol i saethu, lle'r oeddent yn dal i brofi marwolaeth Corey. "Onid yw pawb yn deall bod mynd i weithio yr un peth ag eistedd gartref, lle mae ei esgidiau yn gorwedd yn y cwpwrdd ... mae'r tristwch hwn gyda mi ym mhob man. Bob dydd ac ym mhob man. Dewisais i fynd i'r gwaith lle mae pobl yn eu caru , profwch yr un drychineb. Maen nhw yw fy nheulu. " Helpodd actoresau Mom ei goresgyn y galar: "Gallwch ddewis plymio i mewn i dristwch neu adfywiad drwy'r tristwch. Fi jyst yn ceisio fy ngorau iddo. Dim ond rhoi cynnig ar fy ngorau a cheisio dod o hyd i rywbeth cadarnhaol ar y ffordd rydw i nawr yn mynd i'r diwedd fy nyddiau. "