Derbyniodd Stephen King gydnabyddiaeth unfrydol fel meistr arswyd, ac o leiaf mae'r rhan fwyaf o'i straeon a'i nofelau yn fwy na dim ond straeon brawychus, nid yw llawer yn ymwybodol bod yr awdur hefyd yn gallu creu rhywbeth cadarnhaol ac optimistaidd. Ar ben hynny, ar ôl iddo ddigwydd hyd yn oed i gwrdd â dyn nad oedd yn credu bod Frank Darnaont yn seiliedig ar y "Shushenka" Frank Dabontta.
Daeth y Brenin Diwrnod Arall yn westai Sioe Newyddion HardTalk BBC, lle dywedodd nad yw arswyd yn ei weithiau byth yn deillio'n uniongyrchol o olygfeydd o drais a gwaed, ac ar yr un pryd dywedodd wrth y stori, gan bwysleisio sut y gallai pobl ystrydebol fod y Canfyddiad o bobl. Yn ôl yr awdur, un diwrnod cyfarfu â menyw ar y stryd, a oedd yn ei chydnabod a dywedodd:
"Rwy'n gwybod pwy ydych chi! Chi yw Stephen King! Rydych chi'n ysgrifennu'r holl bethau ofnadwy hyn. Ac mae hyn yn normal. Mae popeth yn iawn. Ond rwy'n hoffi'r hyn y mae'r hwyl yn ei godi, er enghraifft, y ffilm "Escape o Schown". Yna gwrthwynebodd yr awdur ei fod yn creu'r stori hon, ond ni chredodd.
Wrth gwrs, King ac er iddo arwain at lawer o gymeriadau erchyll (sydd o leiaf yn Pennivez o "It"!), Ond ar yr un pryd, mae'r llyfrau cofiadwy yn gwneud sut mae darllenwyr yn perthyn i'r arwyr. Mae'r awdur yn gwybod sut i greu awyrgylch o bresenoldeb a grym i empatheiddio a chydymdeimlo, ac wrth wraidd ei leiniau, nid yw awydd syml i godi ofn ar rywun yn bendant.