: "Roeddwn i'n blentyn swil iawn, a oedd yr holl amser roedd angen ei ganmol. Roeddwn i'n ffôl dyrnu dan fygythiad mewn sbectol aruthrol a het. Ac yn sensitif iawn. Y peth olaf y gallwn i feddwl amdano yw ffilmio ffilm. Wrth gwrs, pan oedd gen i acne ofnadwy, roeddwn i wedi cau fy hun ynof fy hun. Mewn cyflwr o'r fath, nid ydych am edrych ar y byd ac nid ydych am i'r byd edrych arnoch chi. Felly, yn 15 oed, cefais fy nhrochi mewn llyfrau, astudio ac ymdrechion i ysgrifennu rhywbeth. Ni allaf ddychmygu beth fyddai gyda mi yn yr ysgol gyhoeddus. Mae'n debyg y byddwn i'n cael fy nharo. Yn fy ysgol roedd popeth yn heddychlon iawn: dim athletwyr neu dwyllwyr.
Am ei yrfa actio : "Am yr ychydig flynyddoedd diwethaf rwy'n ceisio deall beth sy'n gallu. Edrychwch ar ffilmiau'r 60au a'r 70au. Yna fe wnaethant ffilmio'r ffilm fwyaf gwahanol. A allai nawr dynnu rhywbeth fel "rhwydwaith teledu"? Nid. Neu "Kramer vs Kramer"? Dim eto. Efallai "Tutsi"? Efallai, naill ai. Ffilmiau Robert Altman? Byth. Nid wyf am ddweud bod y genre gwych neu boblogaidd yn ddrwg ynddo'i hun, oherwydd fy mod i fy hun yn ffilmio ffilmiau o'r fath. Hynny yw, mae stiwdios bellach yn rhoi eich holl sglodion ar ddu. "
Am gwlt y corff yn Hollywood : "Nid yw'r gynulleidfa dorfol am edrych arnoch chi os nad ydych yn ddelfrydol. Os nad ydych yn edrych mewn ffordd benodol, nid oes gennych frest eang, croen perffaith a llygaid. Mae'n drist oherwydd bod y plant yn tyfu gyda chyflwyniad anghywir y corff. Nid yw pob math o ffigurau yn cael eu cyflwyno ar y sgrin. "