Am eich synnwyr o arddull : "Ffasiwn yw'r peth sy'n fy achub rhag tristwch. Rwyf bob amser yn poeni am fy gwisgoedd a gwisgoedd. Pan fyddaf yn mynd allan o'r tŷ, rydw i eisiau edrych yn wych am fy nghefnogwyr. Ond nid yn y ddelwedd o harddwch rhywiol poeth - nid yw'n denu fi o gwbl. Rwyf am alw eich ymddangosiad gan y rhai sy'n amgylchynu rhai teimladau. Rwyf am eich gwneud chi'n hapusach ac yn rhoi cyfle i gael yr un pleser o theatr fy mywyd a gaf. Does dim ots beth sy'n digwydd gyda fy ngherddoriaeth, nid oes ots ble rydw i - bydd calon y New York Fashionista am byth yn aros ynof fi. Dyma fy hanfod, ni fu erioed gêm neu farchnata. "
Am sut mae hi'n ymdopi ag iselder : "Rwy'n mynd i weithio fy holl boen. Ac mae hi'n troi i mewn i'r llawenydd bod fy albwm olaf yn cario. Os edrychwch ar ei orchudd, fe welwch chi yno dim ond ffrwydrad o lawenydd. Cododd o'r holl dristwch, a oedd yn gwisgo ynof fy hun o blentyndod. Dyna pam mae'r cefnogwyr a minnau yn deall ei gilydd mor dda - ni chefais fy ngeni yn hapus ac yn siriol o natur, doeddwn i ddim bob amser yn credu ynof fy hun. Cefais fy ngeni gyda chalon drist. Doeddwn i ddim yn teimlo'n fyw nes i mi fod ar y llwyfan. "
Am gariad : "Roedd yn anodd i mi ddod o hyd i gariad, ond roeddwn i'n dal i ddod o hyd iddo. Pan fyddwch yn cwrdd â pherson nad yw'n ofni gan yr holl bobl anhygoel hyn o'ch cwmpas a'r holl gydnabyddiaeth a gewch - mae hyn yn gariad. Ni allai dynion fod yn hapus i mi bob amser. Prawf gwych yw gwylio menyw mor llwyddiannus. "