Mae "Arwr" yn stori gyffrous o gariad Egwyddorion Ifanc Ffydd Chernysheva (Svetlana Ivanova) ac Is-gapten Andrei Dolmatova (Dima Bilan). Bydd gan eu teimladau lawer o brofion: y Rhyfel Byd Cyntaf, gwahanu hir, terfysgoedd diddiwedd. Ond mae cariad go iawn, fel y gwyddoch, yn ennill popeth.
Mewn cyfweliad gyda PopcornNews, siaradodd Dima Bilan am ei arwr, anawsterau ar y set a chydberthynas o gerddoriaeth a ffilmiau.
- Dima, beth wnaeth eich ysbrydoli chi ar saethu mewn sinema fawr?
- Roeddwn i eisiau newid rhywbeth mewn bywyd. Gosodwch gwrs newydd, cael ystyr newydd, i fod yn y risg. Teimlo bywyd mewn ffordd newydd ac yn ei flas llwyr. Ac fe ddigwyddodd. Hyd yn oed yn fwy na'r disgwyl.
- Beth wnaeth y genre hanesyddol eich denu chi?
- Cyfarfûm â chyfarwyddwr a chynhyrchydd uniongyrchol sawl gwaith, buom yn siarad am amser hir, tua chwe mis. Roeddwn i wir yn hoffi'r bobl hyn, roeddwn i'n hoffi'r stori hon. Yn ogystal, roedd rhywle yn yr isymwybod, yn eistedd stori fy nheulu fy hun: gwasanaethodd fy hen daid yn Nicholas ii. Dyma ein balchder teuluol. Ond fe wnes i sylweddoli hyn yn llawn eisoes ar y set, ar yr ail neu'r trydydd diwrnod. Ond fe wnes i ddeall yn y pen draw beth wnes i bopeth yn iawn.
Efallai pe bawn yn cael cynnig genre arall, byddwn hefyd yn cytuno. Ond roeddwn yn gwybod o'r cychwyn cyntaf, os wyf am gysylltu â'r byd hwn, na ddylech ddechrau gyda chomedi ac nid o ddelwedd Dima Bilan, gan neidio mewn crys-t ar y llwyfan.
- Allwch chi eich geni yn hawdd yn y ddelwedd?
- Am y canlyniad terfynol, peidio â barnu fi. Ond ar y set roeddwn yn gyfan gwbl mewn pryd ac yn yr hwyliau. Ychydig yn fwy, a byddwn yn credu fy mod yn [Andrei Dolmatov - tua. Ed.]. Rwy'n cofio rywsut ar ôl ffilmio'r olygfa nesaf es i allan i'r stryd. Mae pobl yn eistedd yno, yfed te, cinio ... gallai un adael eich teimlad mewnol am seibiant, ond ni allwn. A dyma fi yw'r cyfan yn gariadus, gyda phlât, newid mewn rhyw fath o gutlet. Maent yn ceisio siarad â mi, ac rwy'n brathu, oherwydd mae gen i senario. Ac felly cerddais am sawl diwrnod. Roedd y profiad hwn yn ddiddorol iawn i mi.
- Beth oedd y mwyaf anodd ar y set?
- Ar ôl pythefnos ffilmio yn gyfnod anodd iawn. Yr holl debygrwydd hwn a'r un diwrnod ... mae'r amserlen wedi'i normaleiddio yn cael ei gwrthgymeradwyo i mi. Fe wnes i gyfarwydd â ffordd o fyw anrhagweladwy. Ac roedd yn anodd ei ail-adeiladu. Wel, wrth gwrs, nid yw tywydd cyfforddus iawn. Ond fe wnes i ymdopi â hyn i gyd. Nid yw lleoliad y set i mi yn Nova. Rwy'n gwybod bod camera o'r fath, sut i gysylltu â nhw, sut i edrych arnynt. Ond roeddwn i eisiau bod ar un don gyda gweithwyr proffesiynol, mewn unrhyw beth na ellid ei roi. Felly, yn aml deuthum i saethu yn gynnar ac roeddwn bob amser yn gofyn am fy hun.
- Ydych chi wedi llwyddo i golli cerddoriaeth yn ystod yr amser saethu?
- Ac ni wnes i adael cerddoriaeth. Fe wnes i hyd yn oed ysgrifennu yn fy amser rhydd. Ar y penwythnos eisteddodd i lawr a chofnodi rhywbeth. A gwrandawodd ar lawer yn ystod ffilmio. Cerddoriaeth eithaf caled. Pan fyddant yn saethu yn Vilnius, fe wnes i glywed y grŵp muse, eu goruchafiaeth gân. Roedd fy rôl yn cyd-daro'n llwyr â'r testun, ac roeddwn i mewn llawenydd llwyr. Yna rhoddais hyd yn oed y gân hon i Alexander Bon ar y "Voice" - cymaint ohono yn crynu. Sylweddolais fod yn ei llawer cudd. Felly aeth popeth i mewn i'r achos, fel y gwelwch. Mae popeth yn gydgysylltiedig.
