Yn ystod y cyfweliad yn fframwaith yr ymgyrch yn erbyn hiliaeth, dywedodd carhip Cerddoriaeth Hiliaeth, Ed Shiran ei bod yn gerddoriaeth a roddodd hyder iddo ef ei hun: "Roeddwn i'n casáu'r ysgol gynradd gyda'm holl galon a gweiddi bob dydd Duw. Oherwydd lliw'r gwallt, fe wnaeth y plant fy nharo gyda chrymadau o'r diwrnod cyntaf. Redhead, yn atal, gyda sbectol fawr ac ychydig yn rhyfedd. Doeddwn i ddim yn "cŵl," oherwydd, ni allai cerdded i ysgol chwaraeon, chwarae chwaraeon. "
Fodd bynnag, dros amser, yn ôl y cerddor, newidiodd popeth: "Pan ddeuthum yn hŷn, fy ymddangosiad mympwyol Dechreuais i hoffi. Es i i'r dosbarthiadau hŷn, a oedd yn fath o foeler toddi o amrywiaeth o bobl a hobïau, a dechreuodd chwarae'r gitâr. I ei syndod, dechreuais i ffitio i mewn i'r tîm. Yna sylweddolais y gallaf wneud rhywbeth yn well nag eraill. Cyn i mi gymryd gitâr, nid oeddwn yn hoff o unrhyw beth. "
Ed Shiran gyda'i wraig Cherry Siborn
Nododd Shiran ei bod yn diolch i ymddangosiad ansafonol ei fod yn dechrau dysgu a dyrannu ymhlith eraill. "Dechreuodd pobl fy adnabod, gan ddywedyd:" O, dyma'r un dyn coch gyda gitâr. " Dechreuais ddenu sylw diolch i'r ymddangosiad cofiadwy. Felly, nawr rydw i bob amser yn dweud wrth y plant ei bod yn wych - i fod yn rhyfedd, "meddai'r cerddor.