Daeth Chris Evans yn arwr y rhifyn newydd o gylchgrawn Esquire, gan addoli ei glawr, a rhoddodd gyfweliad. Haralone drostynt eu hunain drostynt eu hunain, stwff un-photon o arlliwiau pastel, newidiodd ar brintiau a chroen Hawaii llachar. Dyna a rannodd mewn sgwrs gyda'r cyhoeddiad.
Am saethu'r gyfres fach "Diogelu Jacob", a gynhaliwyd yn y maestref Boston, lle tyfodd Chris i fyny ac mae'n dal i fyw:
Yn ystod ffilmio, roedd teimlad fy mod yn gweithio ar y gwaith arferol o naw i bump. Gallwn gysgu yn fy ngwely, gweld y teulu ar benwythnosau. Fel arfer mae gan yr actorion ffordd o fyw nomadig. Yn gyson ar y cesys dillad, yn byw mewn dinasoedd anghyfarwydd. Ond ar y saethu "Jacob" roedd yn braf teimlo fy mod i gartref, ond ar yr un pryd rwy'n gwneud hoff beth. Roedd yn hynod gyfforddus.
Am gysylltiadau agos â thad J. Robert Evans III a beth oedd yr enw yr oedd am ei roi i ddechrau:
Bu'n rhaid i mi ddod yn J. Robert Evans iv. Hynny yw, Bobby. Ond roedd fy mam yn hoffi'r enw Chris. A rhoddodd ei thad ffordd iddi. Roedd gen i ddiddordeb bob amser yn yr hyn y byddai Bobby yn cael ei alw. Ond rwy'n falch fy mod yn Chris. Er i mi byddai'n anrhydedd i etifeddu enw'r Tad ac felly'n pwysleisio'r berthyn i'r teulu. Ond mae Chris hefyd yn dda. Mae'n ymddangos i mi mai meddwl a meddwl sobr fy nhad yw, diolch i bwy rwy'n deffro bob dydd ac yn codi.
