Στον κόσμο των "μήτρων", η ανθρωπότητα παραβιάζει ασυνείδητα στην αιχμαλωσία της εικονικής πραγματικότητας που δημιουργείται από λογικές μηχανές για να χρησιμοποιήσουν τα όργανα των ανθρώπων ως πηγή ενέργειας. Αν και ακούγεται σαν μια καθαρά επιστημονική θεωρία μυθοπλασίας, υπάρχουν επιστήμονες που πιστεύουν ότι με πιθανότητα 50 έως 50 ο κόσμος μας μπορεί πραγματικά να είναι απλώς μια προσομοίωση της πραγματικότητας και όχι μια πραγματικότητα ως τέτοια.
Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του επιστημονικού αμερικανικού περιοδικού, η ακριβής πιθανότητα ότι η ζωή μας είναι γνήσια είναι 50.222222%. Συνεπώς, με πιθανότητα 49,777778% του κόσμου σε όλο τον κόσμο είναι μια διεξοδική εργασία με ένα πρόγραμμα υπολογιστή. Αυτοί οι υπολογισμοί βασίζονται στο επιστημονικό έργο του φιλόσοφου Nika Bostrom που ονομάζεται "Ζούμε στην προσομοίωση υπολογιστών;" (2003). Ο Bostr πιστεύει ότι υπάρχουν τρεις δυνατότητες:
Υποστηρίζω ότι τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες παραδοχές είναι αληθές: 1) Το ανθρώπινο γένος είναι πιθανό να είναι επιφυλακτικό πριν από το στάδιο "μετά την εξαπάτηση". 2) Είναι εξαιρετικά απίθανο ότι οποιοσδήποτε μεταγενέστερος πολιτισμός θα διατηρήσει μεγάλο αριθμό προσομοιώσεων της δικής τους εξελικτικής ιστορίας (ή των παραλλαγών). 3) Σχεδόν σίγουρα ζουν μέσα στην προσομοίωση του υπολογιστή. Συνεπώς, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι μια μέρα θα γίνουμε μετά τον οποίο δημιούργησαν την προσομοίωση των προγόνων τους, αν μόνο δεν ζούμε μέσα στην προσομοίωση.
Ωστόσο, η ιδέα ότι η πραγματικότητά μας δεν είναι γνήσια, προέκυψε στην αρχαιότητα - από αυτή την άποψη, μπορείτε να θυμηθείτε την αλληγορία του Πλάτωνα για το σπήλαιο, καθώς και την αντανάκλαση του Zhuang Tzu για την πεταλούδα και το όνειρό της.