Πώς ήταν η συνάντηση με το Portman Natalie όταν της είπατε για πρώτη φορά για το έργο; "Ήμουν οπαδός της Natalie από τότε που την είδα στο Λεόνε. Ο Luc Besson είναι ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες. Διευθυντής Natalie είναι ο παλιός φίλος μου από το κολλέγιο και είχα μια συγκεκριμένη ιδέα για την εκ των προτέρων. Συναντήσαμε στο νέο -iorko Για ένα φλιτζάνι καφέ, κουβεντιάζοντας για τις ιδέες μου. Όταν άρχισα να εργάζομαι στο έργο, ήταν πολύ δύσκολο, καθώς δεν ήταν εύκολο να διεισδύσει στον κόσμο του μπαλέτου. Συνήθως, όταν πυροβολείτε μια ταινία, αξίζει να λέτε: "Hey ! Θέλω να κάνω μια ταινία για τον κόσμο σας "και σχεδόν όλες οι πόρτες ανοιχτές. Αλλά ο κόσμος του μπαλέτου δεν ενδιαφέρεται εντελώς για την εταιρεία μας. Επομένως, είχα πολύ χρόνο για να βρω όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και να το συγκεντρώσω μαζί. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Natalie μου είπε: "Πάρα πολύ παλιά για το ρόλο των χορευτών, εγκεφαλικό επεισόδιο!". Στο τέλος, προσθέτω ένα σενάριο και άρχισα να δουλεύουμε ".
Ο Vensene Kassel είπε ότι είστε αγαπητός άνθρωπος, αλλά δεν πήρε τίποτα από εσάς για το ρόλο του τον ισχυρό, αλαζονικό και απαιτητικό διευθυντή.
"Θα ήθελα να είμαι ο ίδιος χειριστής με τον ήρωα του Wensan. Νομίζω ότι είμαι πολύ απλή και συχνά τρομάζει αυτούς τους ανθρώπους. Στην πραγματικότητα, πήγα κάτω από τους πολλούς ηθοποιούς μιας κατηγορίας, και ο λιμνοθάλατος Natalie - η μόνη ηθοποιός από το Χόλιγουντ ελίτ, με την οποία συνέβη να δουλέψω για όλη τη σταδιοδρομία μου. Συνήθως όλοι, με τους οποίους μίλησα, απάντησα έτσι: "Θέλετε να κάνω τι;! Πόσο καιρό?! Για το πόσο; "και, κατά κανόνα, αρνήθηκαν να συνεργαστούν μαζί μου, επειδή δεν μπορούσα να πω τίποτα κατανοητό. Έτσι έχασα αρκετά αστέρια της ταινίας. Νομίζω ότι ο διευθυντής θα έλεγε στην ικανότητα να χειρίζεται: "Ω, όλα αυτά φαίνεται δύσκολη, στην πραγματικότητα δεν είναι, να σας ρίχνει, θα είναι απλά υπέροχο".
Μετά την πρεμιέρα στο φεστιβάλ στη Βενετία Charles Fracecchi, ένας από τους κορυφαίους μπαλαρίνες στον κόσμο στο Corriere della Sera, δήλωσε: "Αυτή είναι μια πολύ επικίνδυνη ταινία για χορού, για όλους τους ανθρώπους που έχουν αφιερωμένη ζωή στη μελέτη του κλασικού χορού". Και μετά το Φεστιβάλ του Λονδίνου τους Κυριακούς, δημοσιεύθηκαν ήδη παρόμοιες ανησυχίες του Διευθυντή του Μπαλέτου του Λονδίνου.
"Είδα αυτά τα άρθρα και λυπάμαι πολύ, επειδή πολλοί χορευτές μπαλέτου αντέδρασαν εντελώς διαφορετικά. Νομίζω ότι πολλοί από αυτούς αναστένανταν με ανακούφιση, γνωρίζοντας ότι υπάρχει τώρα μια ταινία μπαλέτου, η οποία αναφέρεται στο μπαλέτο ως σοβαρή τέχνη και όχι ως Ένα μέρος όπου μπορεί να είναι μια αγάπη ίντριγκα. Καταλαβαίνω ότι θα υπάρχουν πάντα άνθρωποι που διαφωνούν με κάτι, αλλά οι περισσότεροι από τους χορευτές με τους οποίους συναντήσαμε, μας είπε: "Τέλος, έχουμε μια πραγματική ταινία που μας λέει για το μπαλέτο" ".