Για το πώς αυτοί και ο σύζυγός της αποφάσισαν να υιοθετήσουν : "Jorge και εγώ το συζήτησα προτού ασχοληθούν. Η αδελφή μου μαγεία κορεάτικα και οι γονείς τους πέφτουν τρία χρόνια πριν τη γέννησή μου. Ήθελα η δική μου οικογένεια να υπενθυμίσει εκείνη στην οποία μεγάλωσα. Έτσι ήξερα πάντα ότι θα πάρω ένα παιδικό παιδικό από την Κορέα. Σχεδιάσαμε και τα δύο βιολογικά παιδιά, αλλά αποφάσισα για πρώτη φορά την υιοθεσία. Απλά ήθελα να είμαι μαμά. Όταν το κάναμε, ήμουν χαρούμενος. Και θα ήθελα ένα άλλο υιοθετικό παιδί. "
Κατά την πρώτη συνάντηση με την υιοθετημένη κόρη Neili : "Πολύ άνετα αισθάνθηκε τον εαυτό της με τον Γιώργο και μια σύνδεση καθιερώθηκε γρήγορα μεταξύ τους. Ήμουν πιο δύσκολη. Ο κοινωνικός μας λειτουργός δήλωσε ότι ήταν συνήθως για τα μωρά - αλλιώς αντιδρούν σε μια νέα μητέρα. Ήταν ένας αγώνας για μένα, επειδή το μόνο που ήθελα να πλησιάσω σε αυτήν. Αλλά θα πρέπει να υπάρχει χρόνος για να κατακτηθεί το παιδί στις νέες συνθήκες και άρχισε να σας εμπιστεύεται. Η συμβουλή μου δεν είναι απελπισία. Το βραβείο είναι τόσο μεγάλο. "
Για το τι βοήθησε την καθιέρωση επικοινωνίας με τον Neil : "Έπρεπε να καταλάβω ποιος είμαι σαν γονέας. Κοίταξα τον Γιώργο και γι 'αυτόν ήταν τόσο απλή. Τον αποκαλώ μπαμπά-disneyland. Σέρνεται γύρω από την στο πάτωμα και κάνει το μωρό γέλιο. Αλλά δεν είμαι έτσι. Και σκέφτηκα: "Θεός, δεν είμαι ο γονέας που θα του αρέσει." Αλλά τότε κατάλαβα - είμαι πιο στοργικός. Είμαι αυτός που θα έρθει σε ποιον πονάει. "