Σχετικά με την εφηβεία : "Αστεία, φέτος γύρισα 23, και, ίσως, πραγματικά πραγματικά συνειδητοποίησα ότι ήταν από την εφηβεία. Φαίνεται ότι ήταν πριν από μία εβδομάδα. Τα εφηβικά μου χρόνια ήταν διασκεδαστικά και ενδιαφέροντα, επειδή η ζωή μου ήταν διαφορετική από τη ζωή των περισσότερων ανθρώπων. Εργάστηκα και πέρασα πολύ χρόνο στη Νέα Υόρκη. Αυτή η πόλη ήταν καταπληκτική, και τότε άρχισε η ενήλικη ζωή μου. Τώρα έχω νοσταλγία για εκείνη την εποχή. "
Για το πώς η οικογένεια αντέδρασε στην επιλογή του επαγγέλματος : "Η μαμά δεν ήθελε να γίνω ηθοποιός σε τόσο νεαρή ηλικία. Όταν η οικογένειά σας σχετίζεται με αυτή τη βιομηχανία, λένε πάντα: "Γίνετε καλύτερος γιατρός! Ή δικηγόρος! " Αλλά τελικά, θέλουμε ακόμα να είμαστε ηθοποιοί. Πάντα αγάπησα να λέω παραμύθια και παρακολουθώ ταινίες. Θυμάμαι ότι η μαγική αίσθηση που βίωσε όταν τα χρόνια στα επτά ήρθαν να γυρίσουν στην ΤΕΤΕ Τζούλια [Roberts]. Ανέβηκα στο δωμάτιο με κοστούμια και προσπάθησα όλα τα ρούχα. Ήταν ένα ιδιαίτερο συναίσθημα. "
Σχετικά με τον χαρακτήρα σας: "Ήμουν πάντα πολύ πεισματάρης. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της γονικής μέριμνας μιας μητέρας. Η μαμά πάντα με ενέπνευσε μια αίσθηση εμπιστοσύνης. Είπε ότι θα έπρεπε να έχω τη δική μου γνώμη και θα έπρεπε να ασχοληθώ με την αυτο-ανάπτυξη. Αλλά έχω διαφορετικές μέρες. Για παράδειγμα, χθες φώναξα, επειδή άγγιξα ένα πόδι, πηδώντας σε ένα τραμπολίνο, νευρικά λόγω της σημερινής λήψης και πήρε κάποια κακά νέα. Κάθισα με ένα επίμηκες πόδι, εφάρμοσε πάγο σε αυτήν και ήταν πολύ αναστατωμένος. Και σήμερα το πρωί σηκώθηκα και σκέφτηκα: "Αφήστε τα πάντα να είναι διαφορετικά". Υπάρχουν μέρες που τα μαλλιά σας φαίνονται τέλεια, αισθάνεστε ικανά τα πάντα. Και συμβαίνει όταν τα πάντα ενοχλούν: ένα κακό ωροσκόπιο, φοβερά μαλλιά, δεν θέλω να βγούμε από το κρεβάτι. "