Unue, en Venecio nun tre tre varmas. La temperaturo estas ĉirkaŭ 30 gradoj, sed preskaŭ neeble restas sur San-Marko-Placo.
Due (kaj ĉi tio estas atendita) - multaj turistoj. Sed estas neeble diri, ke la urbo vivas festivalon. En Venecio mem, preskaŭ nenio memorigas, ke ĝi estas tre proksima - sur la insulo Lido estas ĵurnalistoj kaj steloj de kinejo. Chotomes komencas kiam vi sidas sur la 20-a vojo Vapretto kaj velas al la Lido-Kazinstacio.
Preskaŭ tuj vi falas en la tielnomitan filmvolon. Por ne perdiĝi - la signojn ĉie. Bileto por spektakloj povas aĉeti vin mem ajn loĝanto kaj gasto de Venecio. Premu spekti filmojn en apartaj spektakloj en individuaj haloj.
Ĉe unu el la malsupraj fotoj, vi povas vidi, kiel klare dividis ĵurnalistojn antaŭ ol montri la atendovicon - unue "ruĝaj bayji" (ĉiutagaj presaĵoj kaj gravaj retejoj) venas, tiam "blua", kaj poste ĉiuj aliaj. Por ĵurnalistoj, tuta gazetara ĉambro estis organizita, sed estas malmultaj lokoj, do ĉiuj sidas sur la planko. Volas profiti de la loka senmova komputilo - demetu la bileton. Por stoki revuojn kaj gazetaraj komunikoj, ekzistas specialaj skatoloj, kiuj malfermiĝas per la strekokodo de la Bain-kodo.
Interreto ne estas stabila, do mi afiŝos fotojn de la malfermo kaj premiero de la "fundamentisto" kun iom poste. Parenteze, Bienale nun moviĝas en la arta direkto. Post kiam Marco Muller laboris ĉe la romia filmfestivalo, ĝi fariĝis malpli ol laŭtaj projektoj, malpli da steloj. Bedaŭrinde, estas neeble diri, ke ĉi tio profitis. Jam klare komprenas, ke ĵurnalistoj en la haloj estas multe malpli ol eĉ ĉe la Festivalo de Berlina Filmfestivalo, sen mencii Cannes.
Nun ni iras por rigardi "glacion", kaj tiam ni iru al la gazetara konferenco Cyril Serebryannikov.