Unu el la plej popularaj sovetiaj kantistoj, Edita Pieha, unue deklaris sin en la 50aj jaroj de la pasinta jarcento, kiam li agis en la Konservatorio Leningrado kun la kanto "Ruĝa Buso" en la pola.
Tiam ŝi estis solisto de la ensemblo "Amikeco", kiel parto de kiu gajnis la oran medalon kaj la titolon de la gajninto de la Monda Festivalo de Junulara kaj Studentoj, okazinta en Moskvo. Kaj tiam ŝia solluda kariero komenciĝis, kiu daŭris preskaŭ duonan jarcenton. Sed ĝis hodiaŭ, estas sukcesoj de kantoj kiuj sonis en ŝia efikeco: "Nia najbaro", "Black Cat", "Family Album", "la kanto restas kun viro", "ĝi estas bonega!"
Edita Pieha naskiĝis en Francio, kaj al Sovetunio lernis kiam ŝi havis 18 jarojn. Kaj la tre okcidenta ŝika, kiu fariĝis parto de ŝia stadio bildo, estis tre altirita de sovetiaj spektantoj: apenaŭ pegada akcento kaj elegantaj kostumoj donis al la kantisto al eksterordinara ĉarmo kaj havis utile distingitan de multaj aliaj actipers.
Tamen, kiel eldono Stanislavovna memoris en la programo "Saluton, Andrei!", Iuj oficialuloj okupiĝis pri kulturo kredis, ke ŝi aspektas kaj kondutas sur la scenejo tro frivola.
"Mi ne sciis danci, sed mi iel moviĝis, lasante la scenon, ĉiam lit. Mi ne estis depraved estis artisto. Mi estis horloĝo. Kaj la publiko kuniĝis kun mi. Sed estis eĉ tia frazo: ĉerpi ĉi tiun kantiston Kabatskaya sur la sama dekoltaĵo. Temas pri mi. Kvankam mi neniam montris la dekoltaĵon, "diris Pieha.
Hodiaŭ ŝi estas pli kaj pli da tempo pasigita en privateco, en la domo, kiu konstruis nordan Samarka en la ĝardenada massif sub Sankt-Peterburgo. La artisto notas ĉi tie, 30 kilometrojn de la norda ĉefurbo, perfekte sentas: multe marŝante kun siaj hundoj aŭ eniras la arbaron por kolekti berojn kaj fungojn, kie la kantado de la birdo aŭskultas. Sed li ne kantas sin, ĝi agnoskas, ke "jam plenigis".
Edita Stanislavovna sonĝas nur por vivi en sano laŭeble por siaj nepoj kaj infanoj. Kaj ĝiaj adorantoj deziras optimismon eĉ kun la tre malbona vetero kaj fido "en la sublima, brila, neatingebla."