"Daŭris ĉirkaŭ ses monatojn, por ke mi komprenu, ke mi fine pretas demandi al ŝi ĉi tiun demandon," diris Georgo. - kaj ĝi estis tiel terura momento. Ni neniam parolis pri ĝi. Mi ĉiuj zorge planis. Kaŝiĝis malantaŭ ŝia ringo. Prizorgis muzikon. Kuirita vespermanĝo. Ŝi ĵus flugis el Londono. Ni vespermanĝas, kaj subite ŝi lavis la telerojn, kvankam neniam faras ĝin. Mi kriis: "Kien vi iris? Revenu "Tiam, kiam ni denove sidiĝis, mi petis ŝin rigardi la skatolon malantaŭ la dorso." Ŝi turnis sin, prenis ŝin, rigardis kaj donis al mi la vortojn: "Ĉi tiu ringo." Kun tia speco, kvazaŭ iu forgesis lin tie. Sed mi ankoraŭ sinkis al sia genuo kaj diris: "Mi ne povas imagi, ke mi pasigos la reston de mia vivo sen vi."
Malgraŭ ĉiuj am-aferoj de la situacio, Amal tuj ne respondis. "Ŝi rigardis min kaj diris:" Mia Dio. " Kaj ni pasigis tiel 25 minutojn, "Georgo daŭrigis ridi. Mi certe scias, ĉar ni difinis sur la playlist. 25 minutoj. En la fino, mi ne povis elteni: "Mi esperas, la respondo estas" jes ", sed mi ankoraŭ volis aŭdi ĝin. Tamen 52, kaj mi baldaŭ falos de la kokso. "
Amal, kompreneble, konsentis.