En Aparato, Robert Pattinson ludas la rolon de Samuel, mallerte en amo, kiu iras al la plej sovaĝa okcidento por savi Penelope, la amon de sia vivo, kaj geedziĝi kun ŝi. Tamen, dum la filmo, ĝi rezultas ke Penelope, male, eskapis de Samuel, kaj Anton, kiu ŝajnas kapti ŝin en kaptiveco - fakte ŝia amata.
Rezulte, Samuel aperas antaŭ la spektantaro en tute malsama lumo - ne romantika en amo, sed preskaŭ persekutanto, turmentanta sian propran iluzion (Robert Pattinson, kaj ĝenerale nomis sian heroon kun psikopato). La nuna ŝoko atendas la spektantaron pli - nekapabla forlasi la iluzion, Samuelon - ŝajnus, ke la ĉefrolulo, sen kiu estus filmo ... suicidas, kaj tiam la historio venas de la vidpunkto de Penelope .
"Ĉi tiu estas la plej aŭdaca solvo, kiun vi povas nur elpensi skripton. Ĉi tio estas tia riska veto! Mi eĉ ne sciis, kiom multe da emocio la spektantaro metas la vojaĝon de sia heroo. Vi kondukas la spektantaron por si mem en unu direkto - kaj subite ĝi finiĝas akre, rompas. Estas tre interese observi, kiel la spektantaro kuŝiĝis kun ĝi - konsciante, ke ĉi tio ne estas ia lertaĵo tie, sed la vera parto de la rakonto, "parolas al Pattinson, notante, ke li mem amas tiajn rakontojn - kapablaj surprizi la spektanto.