"Antaŭ unu semajno, eble ĉirkaŭ 16 horojn. Estis la unua fojo, kiam mi alvenis hejmen por dek unu monatoj. Mi renkontis amikojn. Mi ne vidis kelkajn el ili dum pli ol unu jaro, kaj mi vidis miajn gepatrojn kaj fratinojn. Por lasi ilin post tiel mallonga renkontiĝo, fariĝis la plej malfacila afero, kiun mi devis fari, dum ĉiuj ĉi tiuj monatoj. "
Robert Ankaŭ memoras, kion lia vivo estis en la ĉefurbo antaŭ ol li famiĝis.
Li diras: "Estis la plej bona tempo en mia vivo. Mi havis nur malgrandan apartamenton, sed ĉiam estis amikoj. Proksime al mi, kvin aŭ ses homoj kutime estis lokitaj. Estis tiel rimarkinde nekutima. Estis tiu vivo, pri kiu mi ĉiam sonĝis. Iom freneza, sed taŭga por juna aktoro. "
Li ankaŭ diras, ke la famo malorganizis sian vivon, ĉar li estus rekonita ĉie, kien ajn li iris. Robert aldonas en intervjuo kun la germana revuo "Gala": "Mi amas vojaĝi kaj pli rekoni pri la urboj kaj iliaj loĝantoj. Nun mi ne povas iri ie ajn, sen sperti la sentojn, ke ili rigardas min 24 horojn tage por mi 7 tagojn semajne. Mi ne ŝatas ĉi tiun senton. "