"Antaŭ ĉirkaŭ unu jaro, mi komencis atenti pri kiel miaj tagoj rigardas en gazetaraj turneoj, kaj kiu agas kiel kritikantoj de filmoj. Mi rimarkis, ke ĉi tiuj estas superrege blankaj viroj. Mi parolis kun iuj homoj, kiuj kondukis studon por konfirmi ĉi tiun fakton. Post tio, mi decidis fari miajn gazetarajn turneojn pli inkluziva. Laŭ mi, koloraj virinoj ne ricevas la eblecojn, kiujn ĉiuj aliaj havas, "la Larson juĝis.
Iuj okcidentaj publikaĵoj kaj blogantoj rapidis noti, ke tia retoriko ne multe diferencas de seksismo kaj rasismo. Ĉu la feministo kaj aliaj movadoj ne sentas, ke homoj estas taksitaj de profesiaj kvalitoj, kaj ne per sekso, haŭtkoloro, nacieco kaj aliaj similaj karakterizaĵoj? Ŝajne, rilate al blankuloj, ĉi tiu principo ne funkcias.
Kaj tamen Larson provis konvinki la publikon, ke ĝi ne malamis homojn kiel tia: "Mi malamas blankulojn? Ne, sed se vi pafas filmon, kiu estas "am-mesaĝo" kun koloraj virinoj, tiam ne ekzistas malmulta ŝanco, ke ili havos la okazon skribi recenzojn. La publiko ne permesas komenci publikan diskuton pri la filmo por kiu li estis forigita. "
Photoset Brie Larson por la Hollywood-raportisto, pafita, de la vojo, ankaŭ malhelhaŭta ina fotisto Dana Scraggs:
