Pri lia persona vivo : "Mi tre amas mian laboron, sed eĉ pli amas mian personan vivon. Dum multaj jaroj en ĉi tiu komerco, mi konstatis, ke la sola maniero konservi normalan psikon estas protekti, kio estas multekosta al vi: via vivo kaj ĉio, kio okazas en ĝi. I disponigas trankvilan menson kaj donas al mi la okazon ludi aliajn homojn, vivi en la haŭtoj de iu alia dum longa tempo. Post ĉio, tiam mi revenas hejmen kaj komprenas, ke mi povas facile fariĝi min denove. "
Pri lia rolo en la filmo "Nina" : "Ĉi tiu projekto fariĝis unu el la plej timigaj, ĉar ĝi estas dediĉita al kulto, kaj de la komenco estis multe da politiko. Sed mi volis, ke la filmo fariĝu Serenata Nina Simon, tiel ke li estis trempita per absoluta amo. "
Pri moviĝo al Dominika Respubliko en orfejo: "Unue mi havis kulturan ŝokon. Infanoj ĉiam tordas kiel fingro en tio, kion ĝi ŝajnas al ili fremdulo. Kaj ĉi tie ni aperis: tri knabinoj, kiuj parolas la anglan. Krome, ni estis tre stultaj kaj havis alvenan aspekton. Ni tuj iros al tre prestiĝa privata lernejo, sed estis unu el la plej malriĉaj familioj. Infanoj estas kruelaj al tio, kion ili ne scias. Kaj kvankam ni suferis la tutan tempon pro la mokado, post foriro de tie, ili tuj sentis sin forta. Kio ne mortigas, tiam plifortigas vin. Kaj ĉi tio ne mortigis nin, kredu min. "