Pri administri viajn milionojn : "Mi ne investis monon en la borso. Por mi, ĉi tio estas kiel Vegas sen dancistoj - neniu plezuro, neniuj vetludaj ludoj, neniuj dancoj, neniu trinkado - vi ne povas preni ĉi tiun partoprenon. Do mi aĉetis mian domon por kontanta mono tuj kiam mi povis. Ĉi tio estas speco de fundamento por la kazo, se aferoj malbonas. Mi ankoraŭ pensas tiel. Kiam aferoj malbonas, mi prenos ĉi tiun pecon de la tero kaj unue vendos ĝin, kaj poste prenos alian pecon kaj ankaŭ vendos. "
Pri la graveco de la skripto : "Bona scenaro malfermas vin. Ĉe la fino de la filmo "Michael Clayton" estas sceno, kie mi sidas en la aŭto kaj diras: "Ni iru." La fotilo montras al mi proksiman, kaj ni foriras. Ĉiu vere amas ĉi tiun scenon, ĉar ĝi estas tute mia. Kaj homoj demandas: "Kio okazis en via kapo?" Honeste, se ĉi tiu sceno estis montrita ĉe la komenco de la filmo, homoj dirus: "Mi enuas al frenezo." Ĉi tio estas ekzemplo de la fakto, ke la aktoro faras la filmon, sed la manuskripton. "
Pri Amikeco : "Ni havas kompanion de 10 homoj. Ni estas la plej bonaj amikoj dum 30 jaroj. Dek uloj. Kaj iliaj edzinoj kaj infanoj nun estas ankaŭ nia familio. Mi ne estas adoranto de konversacioj per telefono, kiel la aliaj. Kun iuj el la uloj, mi ne povas paroli dum du monatoj, kaj tiam forigi la tubon kaj aŭdi: "Nu, kiel?" Neniu sento de kulpo aŭ demandoj de la serio "Kie vi estis?", "Kio okazis?" Aŭ "Kial ni ne parolis?". Ĉio estas simpla. "