Ke ŝi ne iras al hipokritulo : "Homoj en ĉi tiu komerco validas laŭ la leĝoj de la altranga lernejo. Tia sento, kiu estas unu granda konkurenco por la plej populara persono. Kaj vi scias, kio? I ne zorgas. Mi ne ludos ridindajn ludojn kun plenkreskuloj en ĉi tiu industrio. Mi ne povas esti bela kun iu nur ĉar ĝi nun estas supre de populareco. Mi ne povas konduti tiel. "
Pri la timoj kaj malfacilaĵoj de iliaj infanoj : "Ĉiufoje, kiam miaj gepatroj serioze kverelis, panjo prenis nin foriri, kaj mi devis iri al nova lernejo kaj fari novajn amikojn. Mi timis ĝin. Ĉiufoje, kiam mi sentis min en mia stomako, kvazaŭ papilioj flugas tie. Ĉu mi ŝatas homojn, aŭ ĉu ili skuos min? Foje mi devis batali, foje ne. Mi donis la ĉirkaŭaĵon por kompreni, ke mi ne estus sub iu ajn. "
Ke ŝi ne zorgas pri iu alia opinio : "Mi legis la aĉajn homojn, kiuj homoj zorgas pri mi, kaj tiam pensis:" Kial mi legas ĉion ĉi se milionoj da homoj bone diras al mi? " Ne necesas permesi la negativon venki. Mi rakontas adoleskantojn, ke se ili havas problemojn, estas nenio malbona pri la forigo de viaj paĝoj de sociaj retoj. Se homoj mokas vin, kaj vi daŭre legas ĉion ĉi, ĉi tio estas vera veneno. "