Ke ŝi preferas pafadon en la kinejo, kaj ne en serio : "Mi ĉiam sciis, ke mi prenos filmon. Koncerne al televido, por la aŭskultantaro preskaŭ iĝas membro de la familio. Vi aperas en siaj hejmoj ĉiusemajne, vi estas juna kaj naiva. Sed se vi estas 19 aŭ 20, kaj vi ludas 15 jarojn kaj provas pruvi vian seksecon, ĝi superas homojn. Ili preskaŭ pretas ekkrii: "Ne, ne, vi estas mia pli juna fratino!" Kaj kun la aktoroj de la filmo estas certa distanco. Spektantoj devas atingi la kinejon por vidi vin. Krome, televido estas pli peniga procezo, kiu povas esti iom monotona. Mi ŝatas spontanecon, do mi preferas ludi novajn karakterojn ĉiun monaton. "
Pri kiel ŝi eniris la rolon de Carrie en la filmo "Telekyosis" : "Mi provis novan stilon de la ludo, al kiu li neniam aperis antaŭe. Mi estas de tiuj aktoroj, kiuj forigas la larmajn scenojn, kaj tuj komencas ridi kaj trompi. Sed de Carrie mi volis resti en la bildo kaj savi la Grim-Ŝtaton la tutan tagon. Mi ne serioze sekvis ĉi tiun metodon. I ne atingis min, ke mi ne parolis kun mia familio, freneziĝis aŭ rifuzis min. Sed kun la direktoro kaj aktoroj, mi restis en la bildo de Carrie, la tuta pafada tago. "
Pri via sinteno al sociaj retoj : "Lastatempe, mi konstatis, ke sociaj retoj estas belaj. Post ĉio, ili permesas al homoj, kiuj persone ne konas vin, fariĝu parto de via vivo. Sed vi ne devas lasi ilin iri tro for. Nun mi plejparte uzas sociajn retojn por antaŭenigi viajn filmojn. Kaj neniam publikaj vualitaj mesaĝoj kiel "Jes, vi iris, vi dolorigis," adresita al iu, sed sen precizigi, kiu ĝuste.