Anastasia Vollochkova denove sukcesis surprizi siajn adorantojn kaj ĉiujn konoojn de vera ina beleco. Baleta stelo, popmuziko kaj laikaj partioj montris sian novan bildon - sinjorinoj en blanka kun strikta okulo de sub malaltigitaj glasoj kaj kun malkara dekoltaĵo.
Vololochkova nomis ĉi tiujn glasojn "rozkolorajn" kaj notis - rigardi la mondon per la helpo de tiaj optikaj aparatoj, ĝi estas facila kaj agrabla. I estas facila kaj agrabla montri sincerecon, fidi kaj prizorgi homojn, pardoni trompojn kaj eĉ perfidon kiel malpezajn, hazardajn iluziojn.
Anastasia emfazis, ke ĝi ne okazas pro sensencaĵo aŭ naiveco, sed pro la konstanta deziro vidi la plej bonajn kvalitojn en la ĉirkaŭaĵo. Post ĉio, malbono estas resendita al la ŝvita bumerango - same kiel la bona bono. I dependas ne nur pri vivo sperto (la filo de eraroj estas malfacile precize determini la "Suno de rusa poezio" de Alexander Pushkin).
La deziro percepti homojn estas pli bona ol ili, bazitaj sur la edukado, pri la sistemo de internaj valoroj, pri la integreco de ilia "mi". Sekve, Anastasia Vollochkova ne povas kaj ne volas turni sin de la bona feino al la cinika hundino - konsciante, ke ĝi estas amata pro malfermo kaj tujeco.
Rigardo sen rozkoloraj okulvitroj helpas vidi la radikajn flankojn de homaj rilatoj - hipokriteco kaj avareco, envio kaj ŝtelismo. Sed la vivo estas tiel bela, ke foje mi ne volas scii la verajn motivojn de iuj agoj - kaj Anastazio denove metas siajn okulvitrojn kaj pardonas sian proksiman misfaron.