Berlinale 2012. Agur, nire erregina

Anonim

Irudia Chantal Tom eleberrian jarri zen eta azkenaldian modako gaia jarraitzen du "mundura begiekin begiratzen dugu". Berehala esango dut niretzat nahiko gogorra iruditzen zitzaidala. Eta kontua ez da materialaren baitan (nahiz eta une eztabaidagarri asko egon. Eta Mary Antoinette-ren lehen bisex inklinazioak). Zinemaldiaren ikuspegiko zati bat Sinakox zineman egiten da. Aretoan sarreran ikusi baino ordubete lehenago, leku onenak hartu nahi dituzten kazetarien ilara bat dago. Denborarik ez zuena, berandu iritsi zen. Ondorioz, VPSak bigarren ilaran ikusi zuen filmak garrasika egiteko. Gehitu hemen pantailaren tamaina Aimax-etik gertu dagoela eta, ondoren, irakurri ingelesezko azpitituluak oso zaila da. Erretiro txikia da.

Siboniren eginkizuna 26 udako Frantziako Frantziako Seid egin zuen. Eta niretzat sorpresa nagusia izan da. Neska-kameleoia. Neska polit honetan ezin duzulako pertsona erromantikorik ikasi "gauerdian Parisen". Eta baita Sabin Morua-ren hiltzaile krudelagoak ere "misio ezinezkoa. Protokoloaren fantasma". Filmaren izar nagusia Diana Kruger da, noski. Nazio gogokoena. Gutxienez hiru hizkuntza hitz egiten duen edertasun izugarria. Prentsaurrekoan, kazetariekin hitz egiten zuen alemanez, frantsesez eta ingelesez. Bitxia da Ama Diana Maria Teresia ere deitzen zaiola, bere heroia Mary Antoinette bezala. Hirugarren aurkikuntza Virgini Ledaien da. Frenchwoman ederrak, "hondartza" eta "8 emakume" filmean gogoratzen ditugunak. Ondoren, errege gogokoen papera lortu zuen. Prentsaurrekoan egindako lanak poztu nau. Normalean, izarrek galderarik egiten ez dutenean, koadernoan zerbait marrazten dute edo sabaian desberdina da. Virgini funtzionatu zuen. Argazkilariaren arreta guztia azkenean lortu zuen, lana bereganatu bezain pronto, neskak irribarre egiten eta pose egiten hasi zen. Pena da filma litekeena dela Errusian kaleratuko izatea kontratatzeko. Ederra da, atmosferikoa da. Eta fotatu egin zuten alderantziz "

Irakurri gehiago