Lea Seida aktore frantsesak nahiko zaila izan zuen Harper's Bazaar aldizkari britainiarrarekin, #metoo mugimenduarekiko zuen jarreraz hitz egin zuena. Aktoreak dio filmean gertatu zitzaizkion egoeren biktima ez duela sentitzen, gizonezkoen asmoak ulertzen zuelako. Eta #metoo parte-hartzaileak ere ez dira hain inozoak bere burua finkatzen saiatzen diren bitartean. Beraz, auzitegiko hipokresiaren inguruan ari gara.
Egungo egoeran heroi bihurtzeko, nahikoa da "biktima nintzen" esatea. Horren ostean, prentsa eta ospea ematen zaizun arreta. Baina benetako heroiek barkatuko zieten eta gehiago mugituko ziren. Zinemaren industrian gizonak beldurgarriak dira. Eta lanari eragiten dio. Egia da, inork ez zuen horretan onartu.
Denok bata bestearen alde egin behar dugu. Feminista izatea ona da, baina "maskulinoa" izan behar duzu. Alderantziz, gizonak ere feministak izan beharko lirateke. Iraganeko belaunaldientzat, eskubideen alde borroka benetako borroka izan zen. Hollywoodeko gure garaian ez nuen sekula sentitu ezin dudala zerbait egin emakumea naizelako,
- SEYD REUDED.
Lea Seida-k Madeleine Swann-en neskatoa jokatu zuen 2015ean "007: espektroak" filmean "Ez da hiltzeko garaia" filmeko eginkizun berean, azaroan pantailetan etorriko dena. Horrez gain, horrelako filmetan izar egin zuen "Misioa ezinezkoa da: protokoloa", "edertasuna eta piztia", "otarraina", "inchlastic basastards".
Bere amak, Valerie Sklberge aktoreak, azken mendean, oraindik, indarkeriaren biktima bihurtu ziren emakumeentzako zentro bat sortu zuen. Beharbada, LEIAren gaitzespen zorrotz batek eragin zuen biktimak egiten saiatzen ari direnak.
