: "من یک کودک بسیار خجالتی بودم، که همیشه لازم بود او را ستایش کند. من یک گوزن مشتاق مشتاق در عینک های فوق العاده و کلاه بودم. و بسیار حساس است. آخرین چیزی که من می توانم در مورد فیلمبرداری یک فیلم فکر کنم. البته، زمانی که آکنه وحشتناکی داشتم، من خودم بسیار بسته بودم. در چنین ایالت، شما نمی خواهید به جهان نگاه کنید و جهان را نمی خواهید به شما نگاه کنید. بنابراین در سن 15 سالگی من در کتاب ها، مطالعه و تلاش برای نوشتن چیزی غوطه ور شدم. من نمی توانم تصور کنم که در مدرسه عمومی چه خواهد بود. من حدس می زنم که من مورد ضرب و شتم قرار می گیرم در مدرسه من همه چیز بسیار صلح آمیز بود: هیچ ورزشکار یا سرکش.
درباره کار حرفه ای او : "برای چند سال گذشته من سعی می کنم درک آنچه که قادر است. نگاهی به فیلم های 60s و 70s نگاه کنید. سپس آنها فیلم های مختلف را فیلمبرداری کردند. آیا می توان آن را مانند یک "شبکه تلویزیونی" حذف کرد؟ نه یا "Kramer vs. Kramer"؟ دوباره نه. شاید "Tutsi"؟ شاید، هم فیلم رابرت آلتمن؟ هرگز. من نمی خواهم بگویم که ژانر فوق العاده یا محبوب به خودی خود بد است، زیرا من خودم چنین فیلم هایی را فیلمبرداری می کنم. منظورم این است که استودیو ها اکنون تمام تراشه های خود را بر روی سیاه قرار داده اند. "
درباره فرقه بدن در هالیوود : "مخاطبان دسته جمعی نمی خواهند به شما نگاه کنند اگر شما ایده آل نیستید. اگر به روش خاصی نگاه نکنید، قفسه سینه، پوست و چشم کامل ندارید. غم انگیز است زیرا کودکان با ارائه اشتباه بدن رشد می کنند. همه نوع ارقام بر روی صفحه نمایش ارائه نمی شود. "