در مصاحبه ای در چارچوب مبارزه علیه نژادپرستی، عشق موسیقی نفرت انگیز نژادپرستی، اد شیران گفت که این موسیقی بود که به او اعتماد کرد: "من از مدرسه ابتدایی با تمام قلبم متنفر بودم و روز خدا را گریه کردم. به دلیل رنگ مو، بچه ها از روز اول به من منحرف می شوند. دارای موی سرخ، لکنت، با عینک های بزرگ و کمی عجیب و غریب. من "سرد" نبودم، زیرا، راه رفتن به یک مدرسه ورزشی، نمی توانست ورزش کند. "
با این حال، با گذشت زمان، با توجه به موسیقیدان، همه چیز تغییر کرد: "وقتی بزرگتر شدم، ظاهر غریب من شروع کردم. من به کلاس های قدیمی تر رفتم، که نوعی دیگ ذوب از انواع مردم و سرگرمی ها بود و شروع به بازی گیتار کرد. به تعجب او، من شروع به جا به تیم کردم. سپس متوجه شدم که واقعا می توانم کاری را بهتر از دیگران انجام دهم. قبل از اینکه گیتار را گرفتم، چیزی را دوست نداشتم. "
اد شیران با همسرش Cherry Siborn
شیران خاطر نشان کرد که به لطف ظاهر غیر استاندارد که او شروع به یادگیری و تخصیص در میان دیگران کرد. "مردم شروع به شناخت من کردند، گفتند:" اوه، این یک مرد موی سرخ با گیتار است. " من شروع به توجه به ظاهر به یاد ماندنی کردم. بنابراین، در حال حاضر من همیشه به بچه ها می گویم که آن را بزرگ است - به عجیب و غریب، "، موسیقیدان گفت.