Faoina toircheas sa séú mí : "Motháim go híontach. Bhí an t-ádh orm leis an toircheas seo. Ar an dea-uair, ní raibh taithí agam riamh ar mhaidin, ach thosaigh mé ag boinn go leor idir an 15ú agus an 17ú seachtainí. Ní dhéanfaidh mé gearán, toisc go ritheadh sé go tapa. Ach dúisigh suas, is dóigh liom go bhfuil mé ídithe féin - ní an mothú is taitneamhaí. "
Faoi d'aiste bia : "Is é ceann de na seasamh comhairleach go bhfuil an cuisneoir iomlán i gcónaí. Nuair a bhí cónaí orainn ach in éineacht le mo fhear céile, shíl mé go raibh mé ag smaoineamh orm sú craobh a cheannach dom, mar bhí a fhios agam go bhféadfadh sí a mhilleadh sula n-itheann mé í. Agus anois tá an ailse deas an cuisneoir a oscailt agus a fheiceáil go leor torthaí éagsúla. Gach maidin, itheann mé cáis teachín nó iógart na Gréige (le gnáthábhar saille, toisc go bhfuil an blas tábhachtach domsa) le fraochán mór, sútha craobh nó gránaigh. Díreach tar éis a mhúscail, ól gloine uisce le líomóid. Roimh an toircheas, chonaic mé ach caife, agus anois bainimid úsáid as méid ollmhór uisce. Tosaíonn mé neirbhíseach mura n-ólann mé uisce ar feadh tréimhse níos faide ná 30 nóiméad. "
Maidir leis an difríocht idir an chéad toircheas agus an dara toircheas : "Nuair a bhí mé ag iompar clainne a rinne mé, léigh mé thart ar 50 leabhar faoi thoircheas agus máithreachas. Anois táim ag breathnú siar agus tuigim go bhféadfaí 25 faoin gcéad díobh a chaitheamh amach an fhuinneog. Ní gá duit foghlaim conas diapers a athrú i gceart. Mar mháthair óg, má tá tú máistreacht go han-tapa. "