Deir Sharon go raibh sé an-chumhachtach agus nach féidir a léamh.
Bhí mé sa bhaile, a fuarthas uisce le haghaidh iarann ónár mbuí. Choinnigh mé lámh amháin ar an gcraein, an dara ceann - ar an iarann, agus ag an nóiméad sin bhuail Zint an tobar. Chuaigh sí díreach tríd an uisce agus bhuail sí mé. Caitheadh mé agus chaith mé tríd an gcistin iomlán, thit mé isteach sa chuisneoir agus smaoinigh mé: "WOW!"
- Roinn Sharon.
Ní cuimhin leis an aisteoir cé mhéad a bhí sí ansin, ach cuimhníonn sé go raibh an chuma an-geal tar éis dó gach rud timpeall air.
Sháraigh Mam dom an mothúchán, greamaithe sa charr agus thóg sé é chuig an ospidéal. Léirigh ECG go ritheadh tintreach trí mo chorp. Ansin bhí orm ECG a dhéanamh gach lá ar feadh 10 lá. WOW,
- Cloch a dúradh. Ach ní hé seo an t-aon chás nuair a bhí an réalta go litriúil i gcomhardú an bháis. Sa bhliain 2001, d'fhulaing Sharon stróc tromchúiseach, mar gheall ar a raibh uirthi dearmad a dhéanamh faoi obair ar feadh dhá bhliain, agus le haghaidh aisghabháil iomlán, de réir Sharon, chuaigh amach as seacht mbliana.
B'éigean dom mo theach a leagan. Chaill mé gach rud ansin. Chaill sé a áit i mbun gnó
- a dúirt an t-aisteoir. Ach sábháladh conradh léi leis an branda Críostaí Dior, a d'fhostaigh cloch mar mhúnla.
Má tá tinneas cinn an-dona agat, ní mór duit iarratas a dhéanamh go práinneach chuig an ospidéal. Fuair mé isteach san ospidéal ach amháin ar an tríú lá nó an ceathrú lá tar éis stróc. Faigheann formhór na ndaoine bás uaidh. Roimh an oibríocht, bhí an dóchúlacht go maireann mé go litriúil 1%. Agus tar éis na hoibríochta, ní raibh a fhios ag dochtúirí go fóill go bhfuil mé cinnte, beidh mé i mo chónaí,
- Cloch a dúirt.