Insíonn an pictiúr faoi bhuachaill beag darb ainm Max, atá i bpionós le haghaidh pranks faoi ghlas sa seomra leapa. Troid le boredom, tosaíonn sé ag fantasize agus tuigeann sé go tobann go raibh an seomra imithe in áit éigin. Ina áit sin, casann Max amach le bheith i mbád beag go bhfuil na tonnta ingne le cósta anaithnid. An tír ina bhfuarthas é don laoch, ina gcónaí ag créatúir aisteach, a bhfuil Max in ann a bheith in ann a phacáil in aon amharc amháin in ainneoin a gcuma uafásach. Cinneann an arrachtaigh gurb é an buachaill an cruthú is fearr a fheictear iad, agus é a fhógairt lena rí. Ach lá amháin, tá Max máistreacht ar longing an tí agus dúisíonn sé an fonn chun filleadh ar an áit a bhfuil sé cosúil le i ndáiríre.
Céasadh an scéal fairy seo chun beochan arís agus arís eile, ach bhraith an stiúrthóir gur scannán ildánach é an scéal seo. "Is cosúil domsa nuair a bhí mé ina kid, ní dhearna mé an scéal fairy seo cosúil le cartún. Rinne mé ionadaíocht ar an domhan seo fíor. Níor shíl mé riamh go raibh an scannán seo ina bpáistí. Seo a leanas mo smaoineamh - a bhraitheann an buachaill 9 mbliana d'aois arís. "