Is é an "teoiric an phléasctha mór" ceann de na haoiseanna is aitheanta den chéid, agus ar go leor bealaí is é an fiúntas de chuid Jim Parsons, a sheinn an t-eolaí dÚsachtach Sheldon Cooper. Mhair an seó ar an aer 12 séasúir agus, b'fhéidir, go bhfanfadh an lucht féachana agus níos faide mura raibh sé chun cinneadh an aisteora a fhágáil. Ach ba chúis imní an-tromchúiseach é, mar a tharla sé.
Le déanaí, tháinig Jim ina aoi ar réaltaí an réalta "dochtúir a" David Tennnant agus dúirt sé go raibh a chonradh deireanach i gcrích ar feadh dhá bhliain agus nach bhféadfadh sé a shamhlú fiú tar éis an nóiméad sin thiocfadh deireadh leis an tsraith. Cé gur thug an t-aisteoir faoi deara go raibh droch-theagasc aige.
Agus ansin níor deimhníodh é ach amháin. Ar parsons, bhí gach rud ag titim ag an am céanna - agus an fheidhmíocht ar a shúgradh féin, agus a chleachtadh, a thóg go leor ama, agus bás a mhadra beloved. Chuir an dara ceann isteach an t-aisteoir ar deireadh.
Bhí mé ídithe
D'admhaigh sé, agus dúirt sé freisin go raibh cúpla lá tar éis a mhadra a bhuailtí, shleamhnaigh sé agus bhris sé a chos.
D'admhaigh parsons gur éirigh go maith leis an gcéad chúpla lá eile dó. Shíl sé i gcónaí faoin todhchaí agus "bhraith sé amhail is dá mbeadh sé ar imeall na haille." Sa deireadh, chinn an t-aisteoir gan Rush agus smaoinigh go socair ar conas a bheith níos faide. Chuir Parsons leis an gcúis eile a raibh sé ag iarraidh an seó a fhágáil an fonn chun "triail a bhaint as rud éigin eile."
Dála an scéil, cé go bhfuil an "teoiric an phléascáin mhóir" thart, ní dhearna an Jim a rá lena charachtar - chuir sé an laoch óg in iúl sa tsraith "Ard-Óige Sheldon".