Chuir an scríbhneoir John Ogast an t-imoibriú lena focail ("iasc / iasc mór") ina bhlag: "Ba mhaith liom a chreidiúint go raibh sé luaite go mícheart ... nó go ndearnadh na focail a dhoirteadh amach as comhthéacs ... OH , Jessica. Cá háit a dtosóidh tú? ... Tar éis do loighic, ní raibh tú riamh ina réalta sa scannán ag an am céanna le haisteoirí maithe agus scríbhneoir scáileáin mhaith. Is féidir go bhfuil sé seo fíor, ach, mar shampla, is féidir le David Wayne, Robert Rodriguez agus Frank Miller a chiontú ... Is féidir le scripteanna a bheith mar do chairde is fearr, mar go bhfuilimid faoi réir thionchar na ndaoine tarraingteacha sin a íocann ár n-aird luachmhar dúinn. Mar shampla, scríobh mé an radharc sa seomra folctha i "iasc mór / iasc mór" díreach mar gheall gur shocraigh Jessica Lang teagmháil ghearr amhairc liom. Dá bhrí sin, mura dtaitníonn an script uait, aontaigh tú ar lón leis an scríbhneoir scáileáin. Chonaic mé tú ar agallamh, tá tú mealltach. Agus wonders an charm wonders. "
Tá brón orainn as an gceangal fada, ní raibh muid ag iarraidh "focail a tharraingt amach as comhthéacs" ... Cad a cheapann Alba, agus an féidir léi a iarratas a mhíniú chun a n-iarratas a chosaint chun a gcuid carachtair amach anseo a chosaint ón titim marbhtach sa mhianach ardaitheora?!