Ing wengi penghargaan sing apik, ing ngendi bocah-bocah diajeni, nganti suwe banget karo macem-macem penyakit, siji wong Inggris cilik sing jenenge Alex Logan janji bakal ujar manawa sandhangane isih ana ing sampeyan. " Minangka bagéan saka acara kasebut, pangeran yaiku komunikasi kanthi pribadi karo saben wong sing menang lan kulawargane. "Sampeyan kabeh ndeleng ibumu," ujare Harry 6 taun-lawas. "Katon sampeyan pengin ngomong apa-apa, nanging sampeyan wedi yen dheweke ngrungokake sampeyan. Aku krungu wawancara sampeyan, lan sampeyan ujar wae wani. Nanging aja nganti ngomong babagan iki. " Ngucapake pamit marang pasien leukemia Alex, pangeran terus ngetrapake tugas kasebut.
Ing pungkasan acara kasebut, dheweke ngucapake ujar kanthi miwiti saka tembung "Aku ora tau isin metu", sing ngguyu ngguyu ing bale. "Pancen mbayangake klompok wong sing luwih inspirasi tinimbang sing diklumpukake. Aku teka ing penghargaan bebarengan sing ngerti yen rapat kanca-kanca kanca lawas lan kepala sing ora dikarepake ing kene. Aku tetep dadi wong sing andhap asor. Sampeyan kabeh: Bocah-bocah, perawat lan dokter apik banget kanggo njlentrehake sampeyan kanthi tembung sing gampang. Sampeyan pancen lucu, sampeyan pancen wong sing paling apik ing Inggris. "