Babagan wiwitan anyar kanggo putri sing pakurmatan : "Aku nemokake anakku sing diajeni ing crib nalika dheweke mangan bal cilik iki saka pangisi popok. Kabeh pasuryane ana ing dheweke. Ing wayahe aku ngalami medeni. Untunge, kanthi pakurmatan, kabeh dadi apik, nanging kaya ngimpi elek, lan aku rumangsa kaluputanku. Aku kuwatir yen aku bisa ngracun anakku, lan sawise kabeh, iku lampah. Aku nemokake wong-wong sing katon luwih aman, nanging terus maju, lan aku kudu nggunakake loro sekaligus. Iku langsung larang banget. Sing luwih aku sinau babagan pitakonan iki, saya nesu. Umume wong tuwa ora duwe wektu kanggo kabeh telusuran kasebut - dheweke butuh perusahaan sing produk sing dipercaya. Aku mutusake kanggo nggawe ".
Bojone ndhukung ing nggawe perusahaan perusahaan sing jujur : "Aku butuh 3,5 taun kanggo mbukak perusahaan sing jujur. Yen kabeh ora lancar, aku frustasi banget. Aku kuwatir yen aku ngenteni akeh wektu lan dhuwit. Nanging bojoku, cache, ujar: "Sampeyan ora ilang apa-apa. Deleng babagan pirang-pirang perkara sing wis sampeyan sinaoni. " Dhukungan dheweke mbantu aku terus. "
Ing kemampuan kanggo menehi : "Wong tuwaku mesthi inspirasi kanggo aku ide pitulungan sosial, kemampuan kanggo menehi soko. Iki minangka bagean penting manungsa - mbantu wong sing cedhak. Iki ora ana gandhengane karo amal. Pitakonane apa sing kudu sampeyan lakoni minangka wong. Yen sampeyan duwe luwih akeh, sampeyan kudu menehi luwih akeh. "