Babagan gaya awal sampeyan : "Apik banget. Aku nglamar dandanan sing kakehan. Aku nggunakake dhasar kasebut, aku nambah akeh rompet. Aku duwe sandhangan sing paling elek. Aku ora nganggo tumit. Saka ngendi aku teka, ing ngendi aku bakal nganggo tumit? "
Tabloid kasebut mbahas pegatan dheweke kanthi kekuwatan : "Aku rumangsa kaya ing tengah tornado. Emosi ing njero aku nggawe tornado. Banjur jagad ing saindenging jagad wiwit nggawe kabeh kegilaan kasebut, sampeyan pengin utawa ora. Lan iki tornado liyane. Nanging iki urip. "
Babagan wegah kanggo ngrembug cerai : "Aku ora pengin ngomong kanthi ala utawa apik babagan wektu sing apik lan ala. Saben pasangan ngliwati. Sayange, kita dadi wong umum, saengga kabeh mundhak diskusi umum. Nanging aku ora prelu banget - utamane kanggo bocah-bocah - kanggo ngrembug kegagalan ing majalah ing majalah lan ngobrol babagan dheweke. "
Babagan nalika dheweke rumangsa ayu : "Jujur, nalika aku karo anak-anakku. Pakaryan, wong-wong terus ngomong kaya: "Sesi foto iki apik banget. Sampeyan katon apik tenan. " Nanging sampeyan ora ngerti manawa dheweke bakal menehi pitunjuk marang sampeyan. Lan bocah-bocah ora ndhelikake apa-apa. Nalika padha ngambung sampeyan, ngakoni tresna lan ujar: "Ibu, sampeyan paling apik," iki mung sing bisa kuatir. "