Babagan kepiye model model sing nyebabake keputusan dadi aktris : "Aku miwiti makarya modhél nalika umur sangang taun, lan kanggo kulawarga, dadi jagad anyar. Yen sampeyan dadi model anak, wong tuwa nindakake peran agen sampeyan. Lan dheweke ngirim sampeyan melu ing endi wae sing sampeyan bisa. Aku mbintangi rong pariwara lan ing film pertama nalika umur 11. Mangkono aku mutusake manawa aku pengin nggawe karir aktris. Sanajan ing 11 taun, aku bisa uga ora mikir babagan karir. "
Babagan rencana profesional dheweke : "Wiwit karier saya berkembang, kepinginan kanggo nggawe barang kanthi mandiri. Aku ora pengin dadi direktur, nanging saiki wis dadi ide sing ngganggu kanggo aku. Aku ora yakin manawa arep mutusake langkah iki, nanging pancen apik banget. Ana akeh tingkat ing kreatifitas. Lan kanggo aku ora ana sing luwih nyenengake tinimbang tes kasebut. "
Babagan kenapa dheweke ngurus perlindungan kewan : "Kewan ora bisa ngomong, lan dheweke ora bisa dibela. Mula, dheweke kudu diobati kanthi perawatan kaya ngono lan ngormati sing pantes. Aku setuju karo siji kutipan Emil Zol: "Nasib kewan sing luwih penting kanggo aku tinimbang rasa ora lucu. Iki ora ana hubungane karo nasib wong" ".