"Seminggu kepungkur, bisa uga udakara 16 jam. Iki sepisanan aku tekan omah sajrone sewelas wulan. Aku ketemu kanca-kanca. Aku ora ndeleng sawetara wong luwih saka setahun, lan aku ndeleng wong tuwa lan wadon. Kanggo ninggalake wong-wong mau sawise rapat sing cendhak dadi perkara sing paling angel sing kudu daklakoni, sajrone semana iki. "
Robert uga kelingan apa sing ana ing ibukutha sadurunge wis misuwur.
Dheweke ujar: "Iki minangka wektu sing paling apik ing uripku. Aku mung duwe apartemen cilik, nanging mesthi ana kanca-kanca. Cedhak aku, lima utawa enem wong biasane ana. Dadi ora biasa banget. Yaiku urip sing dakkarepake. A edan sethithik, nanging cocog kanggo aktor enom. "
Dheweke uga ujar manawa fame ora nganiaya nyawane, amarga dheweke bakal ngerti ing endi-endi, ing endi wae dheweke lunga. Robert nambah ing wawancara karo majalah Jerman "gala": "Aku seneng lelungan lan luwih ngerti babagan kutha lan penduduk. Saiki aku ora bisa lunga menyang ngendi wae, tanpa ngalami perasaan manawa dheweke nonton 24 jam sedina kanggo aku 7 dina seminggu. Aku ora seneng karo perasaan iki. "