Babagan Ibu: "Bocah-bocah mung edan. Lan dheweke uga duwe inclinasi bunuh diri. Contone, ing taman kasebut, platform tartamtu mbukak kanggo bocah tuwa, dheweke bisa mlumpat ing kana. Anakku setuku setaun, dheweke ora ngerti carane mlumpat. Dheweke mung bisa mlaku ing kana, nanging isih ana. Iku isih penting kanggo ngerti yen bocah kasebut duwe kapribaden dhewe, sing ora ana gandhengane karo sampeyan. Aku duwe putri sing lucu banget. Dheweke mesthi mlaku ngrangkul bocah-bocah liyane. Nanging aku ora ngajar iki. Iku ora mine. "
Sing dibintangi kanggo nutupi tanpa dandanan: "Aku ora nglukis urip biasa. Lan ora sirahku saben dinane. Aku ora pengin nggawe topik bangga saka iki. Aku ngujo wanita sing tangi 30-40 menit kanggo nyerah. Aku rumangsa gedhe. Nanging aku ora mung saka kaya ngono. Dadi, nalika aku nembak, lan seniman dandanan mung nyelehake krim cilik ing rai lan dikirim menyang tumindak, aku mikir banget: " Lan sawise kabeh, sampeyan isih dilindhungi - ora ana sing saiki bakal ditindakake supaya sampeyan katon ala. "
Babagan Photoshop: "Aku sengit marang dheweke. Sawise aku melu moto foto kanggo siji perusahaan, lan dheweke seneng banget karo Photoshop. Aku banjur ngucapake: "Nanging iki ora kaya ngono." Apa tegese? Sampeyan pengin jenengku, banjur sampeyan pengin versi kula, sing dudu aku. Iku mung nyidrani aku. "