Babagan ngatur jutaan sampeyan : "Aku ora nandur modal dhuwit ing pasar saham. Kanggo kula, iki kaya Vegas tanpa penari - ora kesenengan, ora ana game judi, ora nari-nari, ora bisa ngombe - sampeyan ora bisa melu melu partisipasi iki. Dadi aku tuku omahku kanthi awis sanalika bisa uga. Iki minangka jinis dhasar kanggo kasus kasebut, yen kedadeyan ala. Aku isih mikir kaya ngono. Yen kedadeyan ala, aku bakal njupuk bagian bumi iki lan adol dhisik, lan banjur njupuk potongan liyane lan uga adol. "
Babagan pentinge skrip : "Skenario sing apik mbukak sampeyan. Ing pungkasan film "Michael Clayton" ana pemandangan, ing ngendi aku njagong ing mobil lan ujar: "Ayo." Kamera nuduhake cedhak, lan kita lunga. Kabeh wong seneng karo pemandangan iki, amarga iku duweke. Lan wong takon: "Apa sing kedadeyan ing sirah sampeyan?" Jujur, yen pemandangan iki ditampilake ing wiwitan film, wong bakal ujar: "Aku bosen karo kegilaan." Iki minangka conto kasunyatan manawa aktor nindakake film kasebut, nanging skrip kasebut. "
Babagan Persahabatan : "Kita duwe perusahaan 10 wong. Kita minangka kanca sing paling apik sajrone 30 taun. Sepuluh wong lanang. Lan bojone lan bocah-bocah saiki uga kulawarga. Aku dudu penggemar obrolan kanthi telpon, kaya liyane. Karo sawetara wong lanang, aku ora bisa ngobrol rong wulan, banjur copot tabung lan dirungokake: "Lha, kepiye?" Ora ana rasa salah utawa pitakonan saka seri "Endi sampeyan?", "Apa sing kedadeyan?" Utawa "Napa kita ora ngomong?". Kabeh iku prasaja. "